Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Dawid.
(42:1) Sędzi mie, Boże, i rozgodź przę moję od luda nieświętego, od człowieka złego i łżywego otejmi mie.
[2] »(42:2) Bo ty jeś Bog, moc moja. Przecz jeś mie odpędził i przecz smęcien chodzę, gdy mie męci nieprzyjaciel?
[3] »(42:3) Wypuści światłość twoję i prawdę twoję; cie jesta mie odwiedle i dowiedle na gorę świętą twoję i w stany twoje[j].
[4] »(42:4) I wnidę ku ołtarzowi bożemu, ku Bogu, jenże uwiesielił młodość moję
(42:5a) Chwalić cie będę w gęślech, Boże, Boże moj.
[5] »(42:5b) Przecz je
ś smętna, dusza moja, i przecz mie mącisz?
(42:6) Pwaj w Boga, boć sie jeszcze będę spowiadać jemu; zbawienie oblicza mego i Bog moj.
Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w Krakowie.
Opis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Oprócz psałterza tekst zawiera również zbiór hymnów i kantyków (2 Mojż 15,1-19; 5 Mojż 32,1-43; 1 Sam 2,1-10; Iz 12,1-6; Iz 38,10-20; Hab 3,1-19). Wersja tekstu z kwietnia 2007. Transkrypcja na podstawie Rkps Biblioteka XX Czartoryskich w Krakowie nr 1269. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN. Moduł opracowany przez BibliePolskie.pl