Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Ewangelia Jana » Rozdział 3
«  Ewangelia Jana 2 Ewangelia Jana 3 Ewangelia Jana 4  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »BYł lepak człowiek z Faryzeuszów imieniem Nykodem z książąt Judskich. [2] »Ten przyszedł ku Jezusowi nocą, i rzekł mu: Rabbi, wiemy żeś od Boga przyszedł uczycielem. Bo żaden tych znamion niemoże czynić, które ty czynisz, jeśliby Bóg niebył znim. [3] »Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Prawdziwie, prawdziwie mówię tobie. Jeśli się kto nie urodzi znowu, niemoże widzieć królestwa Bożego. [4] »Mówi k niemu Nykodem: Jako może człowiek rodzić się starym będąc? Możeli do żywota matki swej powtóre wniść, i rodzić się? [5] »Odpowiedział Jezus: Prawdziwie, prawdziwie mówię tobie: Jeśli się kto nie urodzi z wody i Ducha, niemoże wniść do królestwa Bożego. [6] »Co się urodziło z ciała, ciało jest, a co się urodziło z ducha, duch jest. [7] »Nie dziwuj się, żemci rzekł, iż trzeba się wam rodzić znowu. [8] »Duch kędy chce wieje, i głos jego słyszysz, ale niewiesz skąd idzie, albo gdzie odchodzi. Tak jest każdy urodzony z ducha. [9] »Odpowiedział Nykodem, i rzekł mu: Jako to może być? [10] »Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Ty jesteś uczyciel Izraelski, a tego nieznasz? [11] »Prawdziwie, prawdziwie, mówię tobie, iż co wiemy mówimy, a co widzimy świadczymy, a świadectwa naszego nie przyjmujecie. [12] »Jeśli ziemskie (rzeczy) rzekłem wam, a nie wierzycie, jako gdybym rzekł niebieskie uwierzycie? [13] »A żaden nie wstąpił do nieba, jedno kto z nieba zstąpił, syn człowieczy który jest w niebie. [14] »A jako Moiżesz wywyższył węża w pustyni, tak wywyższyć trzeba syna człowieczego, [15] »Aby każdy wierzący weń nie zginął, aleby miał żywot wieczny. [16] »Tak bo umiłował Bóg świat, iż syna swego jednorodnego dał, aby każdy wierzący weń nie zginął, aleby miał żywot wieczny. [17] »Bo nie posłał Bóg syna swego na świat, aby sądził świat, ale aby zachowan świat przezeń. [18] »Wierzący weń nie będzie osądzon, a niewierzący, już osądzon jest, iż nie uwierzył, w imię jednorodnego syna Bożego. [19] »Ten lepak jest sąd, iż światło przyszło na świat, a umiłowali ludzie więcej ciemność, niż światło. Były bo złe ich sprawy. [20] »Bo każdy złości działający, nienajrzy światła, i nieprzychodzi k światłu, aby nie strofowano jego spraw. [21] »Lecz czyniący prawdę przychodzi k światłu, aby się objawiły jego sprawy, iż w Bogu są podziałane. [22] »Potym przyszedł Jezus i uczniowie jego do Judskiej ziemie, i tam przemieszkawał znimi, i ponurzał. [23] »Był też i Johan nurzając w Aenonie blisko Salima, iż wody mnogie tam były. I przychodzili a ponurzali się. [24] »Bo jeszcze nie był wsadzon Johan do ciemnice. [25] »Zstała się przeto gadka z uczniów Johanowych z Judmi o oczyścianiu. [26] »I przyszli ku Johanowi, i rzekli mu: Rabbi, który był ztobą za Jordanem, któremuś ty świadczył, oto ten ponurza, i wszytcy przychodzą k niemu. [27] »Odpowiedział Johan i rzekł: Niemoże człowiek wziąć nic, jeśliby mu nie dano z nieba. [28] »Sami wy mnie świadczycie, iż rzekłem, nie jestem ja Christus, ale iż posłan jestem przed nim. [29] »Kto ma oblubienicę, oblubieniec jest. A przyjaciel oblubieńca stojąc i słuchając go, radością się raduje prze głos oblubieńca. Ta przeto radość moja spełniła się. [30] »On ma rość, a mnie (ma) ubywać. [31] »Kto zwierzchu idzie, nad wszemi jest. I kto jest z ziemie, z ziemie jest, i z ziemie mówi. Kto z nieba idzie, nad wszemi jest. [32] »A co widział i słyszał, to świadczy, a świadectwa jego żaden nie przyjmuje. [33] »Kto przyjmuje jego świadectwo, zapieczętował, iż Bóg prawdziwy jest. [34] »Bo (on) którego posłał Bóg słowa Boże mówi. Bo nie zmiary (jemu) daje Bóg ducha. [35] »Ociec miłuje syna, i wszytko dał w ręce jego. [36] »Kto wierzy w syna, ma żywot wieczny, a nieposłuszny syna, nie ujrzy żywota, ale gniew Boży trwa na niem. 
«  Ewangelia Jana 2 Ewangelia Jana 3 Ewangelia Jana 4  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).