Teksty » Nowy Testament - Szymon Budny » Ewangelia Łukasza » Rozdział 18
«  Ewangelia Łukasza 17 Ewangelia Łukasza 18 Ewangelia Łukasza 19  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »MÓwił lepak i podobieństwo im, k temu, iż trzeba się zawżdy modlić, a nie osłabieć. [2] »Mówiąc: Sędzia niejaki był w niektórym mieście, Boga niebojący się a człowieka niesromający się. [3] »A wdowa niektóra była w mieście onem, i przychadzała do niego, mówiąc: Obroń mię od sprzecznika mego. [4] »I niechciał na czas. A potym rzekł w sobie: Chocia się i Boga nie boję, i człowieka się nie sromam, [5] »Wszakoż iż mi dokucza wdowa ta, obronię ją, aby na koniec przyszedszy nie zagłuszyła mię. [6] »Rzekł lepak pan: Słuchajcie co sędzia niesprawiedliwy mówi: [7] »A Bóg nie uczynili obrony wybranym swym wołającym k niemu dniem i nocą, i długo cierpiącym od nich? [8] »Mówię wam, iż uczyni obronę ich wrychle. Wszakoż syn człowieczy przyszedszy czy najdzie wiarę na ziemi? [9] »Rzekł lepak ku niektórym ufającym w samych sobie, iż są sprawiedliwi, i gardzący drugiemi, podobieństwo to. [10] »Dwa człowieki wstąpili do świątnice modlić się, jeden Faryzeusz, a drugi celnik. [11] »Faryzeusz stojąc tak się w sobie modlił: Boże dziękuję tobie, iż nie jestem jako ini ludzie, drapieżnicy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, i jako ten celnik. [12] »Poszczę dwa kroć na tydzień, dziecięciny daję ze wszego ile trzymam. [13] »A celnik daleko stojąc, niechciał ani oczu do nieba podnieść, ale bił w piersi swoje, mówiąc: Boże bądź miłościw mnie grzesznemu. [14] »Mówię wam, zszedł ten sprawiedliwszym do domu swego, niż on. Iż wszelki wywyższający się zniżon będzie, a zniżający się wywyższon będzie. [15] »Przynosili lepak k niemu i niemowiątka aby ich dotykał, a widząc uczniowie grozili im. [16] »Lecz Jesus przyzwawszy je, rzekł: Puśćcie dziatki przyść ku mnie, a nie brońcie im. Bo takich jest królestwo Boże. [17] »Prawdziwie mówię wam: Ktoby nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnidzie do niego. [18] »I spytało go niektóre książę mówiąc: Uczycielu dobry, co czyniąc żywot wieczny odziedziczę? [19] »I rzekł mu Jesus: Co mię mówisz dobrym? Nikt dobry, tylko jeden Bóg. [20] »Przykazania umieszli? Nie będziesz cudzołożyć, nie zabijesz, nie ukradniesz, nie poświadczysz kłamliwie, czci ojca twego, i matkę twoję. [21] »A on rzekł: Tego wszego ustrzegłem z młodości mojej. [22] »A usłyszawszy to Jesus, rzekł mu: Jeszcze jednego tobie niedostawa. Wszytko ile masz przedaj, i rozdaj ubogim, a będziesz mieć skarb wniebie, i przyszedszy idź za mną. [23] »A on usłyszawszy to, zafrasował się. Był bo wielce bogaty. [24] »A ujrzawszy go Jesus zafrasowanym będącego rzekł: Jako trudno pieniądze mający wnidą do królestwa Bożego. [25] »Łatwiej bo jest linie przez dziurę igielną wniść, niż Bogatemu do królestwa Bożego wniść. [26] »Rzekli lepak słuchający: A ktoż może zbawion być? [27] »A on rzekł: Niemożne (rzeczy) u ludzi, możne są u Boga. [28] »Rzekł lepak Piotr: Oto my ostawili wszytko, a za tobą pośliśmy. [29] »A on rzekł im: Prawdziwie mówię wam, iż żadnego niemasz kto opuścił dom, albo rodzice, albo bracią, albo żonę, albo dzieci, dla królestwa Bożego, [30] »Któryby niemiał wziąć nierówno więcej wtem czasie, a w wieku przyszłem żywot wieczny. [31] »A wziąwszy dwanaście rzekł k nim: Oto wstępujem do Jerozolim i skończą się wszytkie pisania przez proroki o synie człowieczem. [32] »Bo wydadzą (ji) poganom, i naurągają mu się, i zelżą go, i uplwan będzie. [33] »A ubiczowawszy zabiją ji, a dnia trzeciego wstanie. [34] »A ci nic tego nierozumieli, a było słowo to zakryte od nich, i nie poznali co było mówiono. [35] »Stało się lepak gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział przy drodze żebrząc. [36] »A usłyszawszy tłum przechodzący, spytał co by to było. [37] »I powiedzieli mu, iż Jesus Nazareyski przychodził. [38] »I zawołał mówiąc: Jesusie synu Dawidów, zmiłuj się nademną. [39] »A wprzód idący grozili mu, aby milczał, lecz on tem więcej krzyczał: synu Dawidów zmiłuj się nademną. [40] »A stanąwszy Jesus, roskazał ji przywieść k sobie. A gdy się przybliżał k niemu spytał go, [41] »Mówiąc: Co chcesz (że) tobie uczynię? A on rzekł: panie abym przejrzał. [42] »A Jesus rzekł mu: Przejrzy, wiara twoja uzdrowiła cię. [43] »I natychmiast przejrzał, i poszedł za nim, sławiąc Boga, a wszytek lud ujrzawszy dał chwałę Bogu. 
«  Ewangelia Łukasza 17 Ewangelia Łukasza 18 Ewangelia Łukasza 19  »


 Źródło tekstu: Chomikuj.pl - marekkow144Opis prezentowanego tekstu: Nowy Testament znowu przełożony / a na wielu mieyscach za pewnemi dowodami odprzysad przez Simona Budnego ocżyśćiony / y krotkiemi przypiskami po kraioch obiaśniony. Przydane też są na końcu tegoż dostatecżnieysze przypiski / ktore każdey iak miarz odmiany przyczyny ukazuią, Łosk, [Daniel z Łęczycy], nakł. J. Kiszka, 1574, 8°. Transkrypcja typu "B": an.esword i marekkow144. Tekst zamieszczony za zgodą autorów transkrypcji (zgody odpowiednio z dn. 2018.03.13 i 2018.02.28).