Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »PAN przemówił też do Mojżesza na stepach Moabu, nad Jordanem, naprzeciw Jerycha, tymi słowy:
[2] »Nakaż synom Izraela, aby ze swoich dziedzicznych posiadłości dali Lewitom miasta do zamieszkania. Niech dadzą też Lewitom pastwiska wokół tych miast.
[3] »Miasta te służyć im będą za mieszkanie, a pastwiska podmiejskie będą miejscem wypasu ich bydła, ich dobytku i wszystkich ich zwierząt.
[4] »Pastwiska przy miastach, które dacie Lewitom - licząc od murów miasta na zewnątrz - rozciągać się będą na szerokość tysiąca łokci wokoło.
[5] »Odmierzycie też na zewnątrz miasta - po stronie wschodniej, południowej, zachodniej i północnej - po dwa tysiące łokci, z miastem leżącym w środku, i to będą [również] ich pastwiska miejskie.
[6] »Do miast, które dacie Lewitom, należeć będzie sześć miast schronienia, dokąd pozwolicie uciec zabójcy. Oprócz nich dacie Lewitom czterdzieści dwa miasta.
[7] »Wszystkich miast, które od was dostaną, będzie zatem czterdzieści osiem - miast z ich pastwiskami.
[8] »A co do liczby miast, które przekażecie Lewitom z posiadłości synów Izraela, to od plemion liczniejszych otrzymają ich oni więcej niż od plemion mniej licznych. Każde plemię przekaże Lewitom liczbę miast odpowiadającą wielkości swojego dziedzictwa.
[9] »Dalej PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
[10] »Przekaż synom Izraela: Gdy przejdziecie przez Jordan do ziemi Kanaan,
[11] »wyznaczcie sobie miasta, które będą wam miastami schronienia. Tam będzie mógł uciec zabójca, który zabił człowieka nieumyślnie.
[12] »Będą one dla was miastami schronienia przed mścicielem, aby nie zginął zabójca, zanim nie stanie przed zgromadzeniem na sąd.
[13] »Z przekazanych przez was miast, sześć będzie miastami schronienia.
[14] »Trzy leżeć będą po wschodniej stronie Jordanu, a trzy w ziemi Kanaan.
[15] »Tych sześć miast będzie miastami schronienia zarówno dla synów Izraela, jak i dla cudzoziemców i mieszkających wśród was osadników. Tam będzie mógł uciec każdy, kto nieumyślnie zabił człowieka.
[16] »Jeśli więc ktoś uderzy kogoś narzędziem żelaznym tak, że uderzony umrze, to sprawca jest mordercą - morderca musi umrzeć.
[17] »Również jeśli ktoś uderzy kogoś trzymanym w ręce kamieniem, którym da się zabić, tak że uderzony umrze, to sprawca jest mordercą - morderca musi umrzeć.
[18] »Albo jeśli ktoś uderzy kogoś ręcznym narzędziem drewnianym, którym da się zabić, tak że uderzony umrze, to sprawca jest mordercą - morderca musi umrzeć.
[19] »Mordercę uśmierci mściciel krwi, kiedy go schwyta.
[20] »Jeśli więc ktoś z nienawiści zada komuś cios albo rzuci w niego czymś z ukrycia, w złym zamiarze, tak że trafiony umrze,
[21] »albo jeśli z wrogim zamiarem uderzy kogoś ręką tak, że uderzony nie przeżyje, to sprawca jest mordercą i mściciel krwi zabije go, gdy go napotka.
[22] »Jeśli jednak ktoś niespodziewanie, nie żywiąc wrogości, zada komuś cios albo rzuci w niego jakimś narzędziem, lecz bez złego zamiaru,
[23] »albo upuścił na niego nieopatrznie jakiś kamień, którym da się zabić, tak że poszkodowany umrze - sprawca zaś nie uczynił tego jako jego wróg lub ktoś, kto szukał jego krzywdy -
[24] »to zgromadzenie rozsądzi pomiędzy sprawcą zabójstwa a mścicielem krwi, według tych zasad.
[25] »Zgromadzenie wyrwie zabójcę z ręki mściciela krwi i zgromadzenie sprowadzi go z powrotem do miasta schronienia, do którego uciekł, i będzie on w nim mieszkał aż do śmierci najwyższego kapłana, którego namaszczono świętym olejem.
[26] »Jeśli jednak zabójca uprze się, by przekroczyć granice miasta schronienia, do którego uciekł,
[27] »a mściciel krwi spotka go poza granicą miasta jego schronienia i tam zabije zabójcę, to nie poniesie kary za przelanie krwi,
[28] »ponieważ zabójca miał przebywać w mieście schronienia aż do śmierci najwyższego kapłana i dopiero po śmierci najwyższego kapłana mógł powrócić do swej ziemskiej posiadłości.
[29] »Te rozstrzygnięcia będą ustawą prawną dla was i dla waszych przyszłych pokoleń we wszystkich waszych siedzibach.
[30] »Jeśli ktoś zabił człowieka, to na podstawie zeznania świadków jako zabójca zostanie zabity. Jednak zeznanie jednego świadka to za mało, aby skazać kogoś na śmierć.
[31] »Za życie zabójcy, którego uznano winnym śmierci, nie wolno wam brać okupu - musi on ponieść śmierć.
[32] »Nie wolno wam też brać okupu za tego, kto zbiegł do miasta schronienia, aby mógł powrócić i zamieszkać w kraju jeszcze przed śmiercią najwyższego kapłana.
[33] »Nie kalajcie ziemi, w której mieszkacie! Krew kala ziemię, na której została przelana. Za to skalanie nie przebłaga nic, poza krwią tego, który ją przelewa.
[34] »Nie zanieczyszczajcie więc ziemi, w której mieszkacie i w której Ja również mieszkam, ponieważ Ja, PAN, mieszkam wśród synów Izraela.