Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przypowieści Salomona, syna Dawida, króla Izraela.
[2] »Zebrane dla poznania mądrości i karności, dla zrozumienia wywodów rozumu,
[3] »dla pouczenia o roztropności, sprawiedliwości, sądzie i prawości,
[4] »dla pogłębienia u prostych przezorności, a u młodych - poznania i rozwagi.
[5] »Kto mądry, niech słucha i pomnaża zasób wiedzy, kto rozumny, niech nabywa wskazówek,
[6] »by dzięki temu pojąć przypowieść i przenośnię, słowa mędrców oraz ich zagadki.
[7] »Bojaźń PANA jest początkiem poznania. Głupcy pogardzają mądrością i karnością.
[8] »Słuchaj, mój synu, pouczeń swego ojca i nie porzucaj nauk swojej matki.
[9] »One ozdobią ci głowę niczym wieniec, a na twojej szyi będą jak naszyjnik!
[10] »Gdyby, mój synu, chcieli cię zwabić grzesznicy, nie daj się nabrać ich namowom!
[11] »Gdyby kusili: Urządźmy razem napad! Bez żadnych przyczyn zaskoczmy niewinnych!
[12] »Wchłońmy ich żywcem niczym świat umarłych, wchłońmy w całości jak schodzących do grobu.
[13] »Nagrabimy sobie wszelkich kosztowności, napełnimy łupem nasze domy -
[14] »weź swój los i rzuć go wraz z naszymi, jedna kiesa niech połączy nas wszystkich!
[15] »Nie idź, mój synu, w drogę razem z nimi, trzymaj się z dala od ich ścieżki!
[16] »Gdyż ich nogi biegną ku nieszczęściu, śpieszą oni, aby rozlać czyjąś krew.
[17] »Próżno jednak, na przynętę, posypano ziarnem sieci, gdy patrzyły na to skrzydlate stworzenia!
[18] »Oni bowiem czyhają, lecz na krew swoją własną, zasadzają się na swoje własne dusze.
[19] »Ścieżki żądnych niegodziwego zysku tak się kończą: Pozbawia on życia znęconych nim chciwców.
[20] »Mądrość głośno krzyczy na ulicy, podnosi swój głos na placach,
[21] »woła na rogach ulic pełnych zgiełku i wygłasza mowy w miejskich bramach:
[22] »Jak długo, prości, chcecie kochać prostactwo, wy, prześmiewcy, pochwalać szyderstwo, wy zaś, nierozumni, nienawidzić poznania?
[23] »Zawróćcie, kiedy was ostrzegam! Przemawiam bowiem do was z głębi serca i obwieszczam wam moje słowa!
[24] »Lecz ponieważ wołałam, a nie chcieliście słuchać, wyciągałam ręce, ale nikt nie zważał,
[25] »przeciwnie - porzuciliście wszystkie moje rady, nie zechcieliście przyjąć ostrzeżenia,
[26] »dlatego i ja śmiać się będę z waszej klęski, wyszydzę, gdy ogarnie was strach,
[27] »gdy zagłada dopadnie was jak burza, gdy nadciągnie klęska jak wichura, gdy dosięgnie was udręka i strapienie.
[28] »Wtedy będą mnie wzywać, lecz im nie odpowiem, poszukiwać - ale mnie nie znajdą.
[29] »Odrzucili bowiem poznanie, niczym dla nich była bojaźń PANA.
[30] »Nie pragnęli słuchać mojej rady, pogardzili każdym ostrzeżeniem.
[31] »Dlatego będą jedli owoce swych zabiegów i nasycą się własnymi wymysłami.
[32] »Bo odstępstwo prostych ich zabija, a beztroska głupców jest ich zgubą.
[33] »Kto mnie słucha, będzie żył bezpiecznie, będzie wolny od strachu przed nieszczęściem.