Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Ezdrasza » Rozdział 8
«  2 Ezdrasza 7 2 Ezdrasza 8 2 Ezdrasza 9  »
 Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A potem, gdy krolował Artakserses, krol perski, przystąpił przedeń Ezdrasz, syn Azaryjaszow, syna Elchyje, syna Salomee, [2] »syna Adduch, syna Achytobowa, syna Amery, syna Azary, syna Bokce, syna Abizae, syna Fineesowa, syna Eleazarowa, syna Aaronowa, pirwego kapłana. [3] »Ten Ezdrasz przyjał z Babiłona a był mędrzec a nauczony w zakonie Mojżeszowie, jen dan od Boga Israhelowi, mowić i czynić. [4] »A dał jemu krol sławę, iże nalazł miłość przed jego obliczym we wszem dostojeństwie i w żądliwości. [5] »I wyjeli pospołu s nim z synow israhelskich i z kapłanow, i z nauczonych, i z świętych śpiewakow kościelnych, i wrotnych, i sług kościoła jerusalemskiego. [6] »Lata siodmego krolowania Artaksersa w piątem miesiącu, to było siodme lato krolowania jego, wyszedszy z Babiłona o nowie miesiąca piątego, [7] »przyjeli do Jerusalem podle przykazania jego, mając pośpiech tej drogi ot samego Boga. [8] »Bo Ezdrasz był w tem odzierżał wieliką bojaźń, aby niczego nie opuścił tego, csoż było z zakona bożego a przykazania, a ucząc wszego Isr[r]ahela wszej sprawiedliwości i sądu. [9] »Potem przystąpiwszy ci, jiż pisali napisanie krola Artaksersa, dodali tego napisania, jeż jemu ot krola Arteksersa było dano, Ezdraszowi kapłanowi a mistrzowi w piśmie zakona bożego, a to się tak wylicza: VIII [10] »Krol Artakserses Ezdraszowi, kapłanowi a mistrzowi zakona bożego, zbawienie wskazuje: [11] »„Ja marny a cielestny za otpłaty przysądzaję, przykazałem jim, jiż żądliwość ❬mają❭ z narodu żydowskiego swą dobrą wolą i z kapłanow, i z nauczonych, jiż są w mem krolewstwie, aby z tobą szli do Jerusalem. [12] »Przeto, acz żądają ktorzy z tobą jić, sydąc się w gromadę, jidźcież, jakoż się jest mnie i mym siedmi przyjacielom ❬radźcam❭ zlubiło, [13] »aby nawiedzili, jiż czynią po żydowsku a po jerusalemsku pełniąc, jako masz w zakonie bożem popisano [14] »a ać niosą dary Panu Bogu israhelskiemu, jeż tośm ja obiatował i przyjaciele Jerusalema, a wszytko złoto i śrzebro, ktoreż będzie naleziono w kraju babiłońskiem Panu do Jerusalem i z tym, [15] »jeż jest dano za zdrowie tego luda, ać jest wszytko niesiono do kościoła bożego, jen jest w Jerusalem, aby to złoto i śrzebro było sebrano na bycech i na skopoch, i na baranoch, i na koźlech, i to, csoż k temu przysłusza ku kupowaniu, [16] »aby ofierowali obiaty Panu na ołtarzu Boga swego, jen jest w Jerusalem. [17] »A wszytko, csożkoli będziesz chcieć z twą bracią udziałać złotem i śrzebrem, konaj wolnie podle przykazania Pana Boga twego. [18] »A poświęcone sędy, jeż są tobie oddany ku potrzebie domu bożego, jen jest w Jerusalem, [19] »a jine r❬z❭eczy, ktorekoli będą tobie pomocny ku działu kościoła Boga twego, dasz z krolowy komory. [20] »A csoż będziesz chcieć działać z twą bracią złotem i śrzebrem, konaj podle wolej bożej. [21] »A ja zaiste krol Artakserses przykazałem strożom mych skarbow w Syryi a w Fenicyi, aby o czemkoli będzie pisać Ezdrasz, kapłan a uczyciel zakona bożego, z pilnością aby jemu było dano aż do sta libr śrzebra a takież złota, [22] »a zboża sto małdrow, a wina dzbanow sto, a jine wszytki potrzeby przes liczby. [23] »Wszytki rzeczy podle zakona bożego abyście dali Bogu nawyższemu, aby snad nie powstał jego gniew w krolewstwie krolowie i syna jego, i synow syna jego. [24] »A wam przykazują, aby ode wszech kapłanow i nauczonych, i świętych śpiewakow, i ot sług kościelnych, i pisarzow kościoła tego [25] »niżadnej biernie ani ktorych popłatkow od nich pożądali ani żadnej mocy, ani prawa k temu mieli. [26] »A ty takież, Ezdraszu, podle mądrości bożej ustaw sędzie a zwolone we wszej Syryi i w Fenicyi, a wszytki, ktorzy zakon Boga twego ❬nie❭ znają, uczy, [27] »iże którzy-by-koli przestąpili zakon, aby byli pilnie karani albo śmiercią, albo mękami, abo takież pienięd❬z❭mi tą pokutą, albo zapędzenim”. [28] »I rzekł Ezdrasz mędrzec: „Pożegnany Pan Bog oćcow naszych, jen dał wolą tę w sierce krolowo, chcąc objaśnić dom swoj, jen jest w Jerusalem, [29] »i mnie poćcił przed obliczym krolowym i rady, i przyjacielow jego, i przed tymi, jiż w postawcoch chodzą”. [30] »A jaciem był ustawiczen na swem umie z pomocą Pana Boga mego i sebrałem k sobie męże ze wszego Israhela, aby se mną pospołu szli. [31] »A ci byli włodarzmi z swych włości a podle księstwa rozdziałow jich, jiż se mną wyszli z Babiłona za krolowania Artaksersa krola: [32] »z synow Faresowych Jersonijus, z synow Siemarutowych Amenijus, z synow Dawidowych Akkus, syn Secelije, [33] »z synow Farezowych Zacharz a s nim się wrocili pięćdziesiąt a sto mężow, [34] »z synow wodźce moabilońskiego Zaraej a s nim mężow dwieście a pięćdziesiąt, [35] »z synow Zachnesowych Jekonijasz Zechekkow a s nim mężow CC a L, [36] »z synow Salomasyjaszowych Gotolija a s nim mężow LXX, [37] »z synow Safasyjaszowych Azaryjasz Micheli a s nim mężow LXXX, [38] »z synow Jobadyjaszowych Jezeli a s nim mężow CCXII, [39] »z synow Banije Salinoch, syn Jozafyjaszow a s nim LX a sto mężow, [40] »z synow Beerowych Zaharz, syn Bebajow, a s nim mężow CC a VIII, [41] »z synow Azyjochyjotannes Acharyje a s nim mężow sto a X, [42] »z synow Adonikam z nich poślednich, a ta są jimiona jich: Elifalan, syn Jebelow, a Semejasz a s nim mężow LXX. I zgromadziłem je k rzece, jeż słowie Tyja, [43] »a tusmy się stanowili trzy dni i seznałem je [44] »a z synow kapłańskich i nauczonych nie nalazłem tu. [45] »I posłałem ku Eleazarowi a ku Telom, a Masmam, a Malobau, a Ewaten, a Semea, a Jorybum, Natan, Ennagan, Zacharyja a Mosollamin, je wodźce i umiałe [46] »I rzekłem jim, aby przyszli ku Luddeowi, jen był podle miasta skarbnego, [47] »a przykazałem jim, aby rzekli Luddeowi i braci jego, i tym, jiż byli w skarbnicy, aby je nam posłali, jiż by kapłaństwa pożywali w domu Pana ❬Boga❭ naszego. [48] »I przywiedli nam podle ręki mocnej Pana Boga naszego męże umiałe: z synow Mooli, syna Lewina, syna Israhelowa, Sebebijama a syny i bracią, jichże było XVIII, [49] »Asbijam a Annim z synow synow Kananei a synowie jich mężow XX. [50] »z tych, jiż w kościele służyli, jeż to oddał Dawid, i oni książęta ku pomocy nauczonym, jiż w kościele służyli, CC a XX. Wszech jimiona znamionana są w piśmie. [51] »A tu jeśm ślubił post smłodzieńcy w obliczu bożem, abych uprosił od niego dobrą drogę nam i tym, jiż s nami byli, z synow i z dobytcząt prze założoną nieprzyjaźń, [52] »bom się sromał prosić u krola jeźdźcow i pieszych ku przezpiecznemu przewodu przeciw naszym przeciwnikom. [53] »Bosmy byli rzekli krolowi, eż moc boża będzie z tymi, ktorzy go szukają we wszelkiem uczynku. [54] »A potemsmy się modlili Panu Bogu naszemu, prze jeżesmy ji mieli miłościwego a spojenismy z Bogiem naszym. [55] »I odłączyłem z włodarzow pospolitego luda a z kapłanow kościelnych mężow XII a Serebijama, a Asamijama, a s nima z braciej jich mężow X. [56] »I odważyłem jim śrzebra i złota, i sędy kapłańskie domu Pana Boga naszego, jeż był dał krol i radźce jego, i książęta, i wszytek Israhel. [57] »A kdyżem odważył, oddałem śrzebra pięćdziesiąt a sto libr ❬a sędow śrzebrnych sto libr❭, a złota sto libr, [58] »a sędow złotych siedmkroć dwadzieścia, a sędow mosiężnych z dobrego kowu łszczące, jeż się łszczały jako złoto, XII [59] »i rzekłem jim: „I wyście święci Bogu, i ty sędy są święte a złoto i śrzebro oddano Panu Bogu oćcow naszych. [60] »Czujcie a ostrzegajcie, dojąd nie dacie włodarzom sebrania a kapłanom i uczonym, i książętom miast israhelskich w Jerusalem do komory ❬domu❭ Boga naszego.” [61] »A ci kapłani i nauczeni, ktorzy byli przyjęli złoto i śrzebro a sędy, [jiż] byli w Jerusalem wnieśli do kościoła bożego. [62] »I ruszylismy się od rzeki Tyja drugiegonaćcie dnia miesiąca pirwego, ażsmy i weszli do Jerusalem. [63] »A gdyż się skonał trzeci dzień, potem czwartego dnia przeważono śrzebro i złoto a oddano do domu Pana Boga naszego Marymotowi kapłanowi, synu Jory. [64] »A s nim był Eleazar, syn Fineesow, i był s nima Josabdus, syn Jesusow a Medyjasz, ❬a❭ Banni, syn nauczonego przyliczbie a przy wadze wszelkiej, [65] »i popisana jest waga tego zboża w tęż godzinę. [66] »A ktorzy byli przyszli z jęcstwa, ofierowali obietę Panu Bogu israhelskiemu: bykow XII za wszytek Israhel, skopow sześć a ośmdziesiąt, [67] »baranow LXXII, ❬kozłow za grzech XII ❭a za zbawienie swych duszy krow XII, wszytko ku służbie bożej. [68] »I przecztli przykazanie krolowo starostam krolowym i podkrolim koelessyrskim i fenicskim, i zliczyli lud żydowski i kościoł boży. [69] »A gdyż się ty rzeczy dokonały, przystąpili ku mnie włodarze luda bożego rzekąc: „Jeszcze rod Israhelow i książęta, i kapłani, i nauczoni, [70] »i cizukrajniej narod i narodowie ziemszczy nie odłączycie się od nieczystoty kananejskiej a etejskiej, a ferezejskiej, a jebuzejskiej, a moabitskiej, a ejipskiej, a idumejskiej, [71] »bo się spojmali z jich dziewkami i sami i jich synowie, a tak zmieszano siemię święte z cudzym rodem ziemskim i byli uczęstni tego grzechu włodarze i starosty ot początka tego krolewstwa. [72] »A rącze, jakom to usłyszał, rozdarłem swe odzienie na sobie i poświętną suknią a rwę włosy swe głowy i brody, siedząc w żałości a w truchle. [73] »I seszli się ku mnie ci, ktorzy tedy ruszali się słowem Pana Boga israhelskiego, usłyszawszy, iż ja płaczę na tę złość, a siedziałem truchlen aż do wieczerznej obiaty. [74] »A wstaw od postu, mając rucho rozdarte i świętą suknią, poklękł a rozpostarw ręce ku Panu, [75] »rzekłem: „Panie, poganion jeśm i zagańbion przed twym obliczym, [76] »bo grzechy nasze rozmnożony są na nasze głowy a złości nasze powyszyły się aż do nieba, [77] »❬bo❭ ot czasow naszych oćcow jesmy w wielikiem grzesze aż do dnia tego. [78] »A prze grzechy nasze i naszych oćcow poddanismy z bracią naszą i z naszymi kapłany, i z krolmi naszej ziemie w miecz a w jęcstwo, a w obłupienie z poganienim aż do dzisiejszego dnia. [79] »A ninie kilkie jest to, jeż to się nam przygodziło, ale miłosierdzie ot ciebie wychadza, Panie Boże. Ostaw nam korzeń a jimię w mieście poświęcowania twego, [80] »Odgrodź [swą] światłość naszę w twem domu, Panie Boże nasz, a daj nam pokarm w czasu roboty naszej. [81] »A gdyż jeszczesmy służyli, nie jesmy opuszczeni ot Pana Boga naszego, ale ustawił nas w miłości, zrządziw nam krole perskie, aby nam dali pokarm [82] »a osławić kościoł Pana Boga naszego, a oprawić opuściałe domy syjońskie, a dać nam ustawicstwo w Judei a w Jerusalem. [83] »A ninie cso otpowiemy tobie, Panie, mając ty rzeczy? Bosmy przestąpili twe przykazanie, jeżeś dał w ręce twych sług prorokow [84] »rzekąc, iże ziemia, w niążeście weszli, abyście władnęli dziedzicstwem jego, ziemia pokalona jest nieczystotami cudzokrainow ziemie a nieczystoty jich napełniły ją wszej nieczystoty swej, [85] »przeto swych dziewek nie składajcie z jich syny, a jich dziewek nie pojmujcie swym synom, [86] »a nie szukajcie miru s nimi mieć po wszytki czasy, abyście rozmogszy się pożywali nalepszych użytkow tej ziemie, a dziedzicstwo rozdzielcie miedzy swe syny aż na wieki. [87] »A wszytko złe, cso się nam przygadza, to wszytko prze nasze złe czyny i prze nasze wielikie grzechy. [88] »A tyś nam zostawił taki korzeń, a mysmy się lepak nawrocili ku przestępowaniu twych zakonnych ustawień[ach], przymieszając się ku nieczystocie cudzego rodu ludziem ziemie tej. [89] »Wszako gniewając się na nie chcesz nas zatracić, aby nie ostał korzeń ani jimię nasze? [90] »Panie Boże israhelski, prawdziwy jeś ty, bo zostawion jest korzeń nasz aż do dzisiego dnia. [91] »Toć jeszczesmy przed twym obliczym sąc w naszych nieprawościach, ale już nie słusze nam w tem dalej stać przed tobą. [92] »A gdyż tak leżąc na ziemi, ściągnął się przed bożym kościołem, Ezdrasz modlił się z płaczem, ty rzeczy mowił, sebrał się k niemu z Jerusalem wieliki zbor mężow i żon, młodzieńcow i młodzienic, bo był wieliki płacz w tym sebraniu. [93] »Tedy zawoław Jakonijasz Zeeli z synow isra[ra]helskich, rzekł ku Ezdraszowi: Mysmy przeciw Panu zgrzeszyli, spojmawszy sobie w małżeństwo żony cudzego rodu z poganow tej ziemie, [94] »a ta wina jest na wszem Israhelu. A przeto w tych rzeczach bądź prawo przysiężne przed Bogiem, aby kożdy zagnał swą żonę, ktore są cudzokrajne, i z jich syny, [95] »jako przykazano tobie ot starszych podle zakona bożego, przeto wstaw, zrzędziż, [96] »bo k tobie przysłusza ta rzecz, a my z tobą będziemy, czynić mężnie. [97] »Tedy wstaw Ezdrasz zaprzysięże książęta kapłańska i nauczone, i wszytek israhelski lud wszytko podle tego czynić, i przysięgli są. 
«  2 Ezdrasza 7 2 Ezdrasza 8 2 Ezdrasza 9  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.