Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Księga Kronik » Rozdział 24
«  2 Księga Kronik 23 2 Księga Kronik 24 2 Księga Kronik 25  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W siedmi leciech był Joas, gdyż począł krolować a czterdzieści lat krolowal w Jerusalemie, jimię macierzy jego Sebija z Bersabee. [2] »I uczynił, cso dobre jest przed Bogiem, po wszytki dni Jojady kapłana. [3] »I oblubił jemu Jojada dwie żenie, z nichże urodził syny i dziewki. [4] »Potem się zlubiło Joaszowi, aby oprawił dom boży. [5] »I sebrał kapłany a sługi kościelne, ❬i rzekł k nim❭: „Jedźcie do miast Judowych a zbirajcie ze wszego Israhela pieniądze ku przykryciu kościoła Pana Boga naszego na wszelkie lato, a to rącze uczyńcie”, ale sługi kościelne to czynili s obmieszkanim. [6] »A wezwaw krol Jojady książęcia rzekł jemu: „Przecześ tego nie był pilen, aby przypędził sługi koscielne wnieść z Judy i z Jerusalema pieniędzy, jeż są ustawiony Mojszeszem sługą bożym, aby je wniosło wszytko sebranie do stanu świadeczstwa?” [7] »Bo Atalija przeukrutna i synowie jej skazili byli dom boży a tym wszytkim, cso było poświęcono domu bożemu, okrasili byli modłę Baalimowę. [8] »Przeto przykazał krol, aby uczynili skrzynię a postawil❬i❭ ją podle drzwi bożych zewnątrz. [9] »I wywołano jest w Judzie i w Jerusalemie, aby wszytcy nieśli płat Panu, ktory ustawił Mojszesz, sługa boży, wszemu Israhelowi na puszczy. [10] »I zradowali się wszytka książęta i wszytek lud a wszedszy wnieśli do skrzynie bożej, a tak długo kładli, aż była pełna. [11] »A gdyż czas był, aby wnieśli skrzynię przed krola przez ręce sług kościelnych, a gdyż uźrzeli wiele pieniędzy, wszedł pisarz krolow i jegoż był pirwy kapłan ustawił i wysypali pieniądze, ktore w skrzyni były, a potem skrzynię nieśli na swe miasto, a tak czynili po wszytki dni i zgromadzony są przez liczby pieniądze, [12] »jeż dawali krol a Jojada tym, ktorzy byli nad ludem domu bożego. A tak ci najmali tymi pieniędzmi łamacze kamienia i rzemięślniki każdego działa, aby oprawili domu bożego, takież kowale żelaza i miedzi, aby ❬się❭ to, cso się było poczęło kazić, polepszyło. [13] »I czynili ci, jiż działali, rozumnie a zapełniali ścienne rozsiedliny swyma rękama i nawiedli dom boży we staw pirwy a uczynili, aby pewnie stał. [14] »A gdyż dopełnili wszego działa, przynieśli przed krola a Jojadę ostatnie pieniądze, z nich udziałano sędy kościelne ku służbie i ku obiatam, banie i jine sędy złote i śrzebrne i ofierowali obiaty swe w bożem domu ustawnie po wszytki dni Jojady. [15] »zstarzał się Jojada pełen sąc dniow, i umarł, gdyż był we stu a we XXX leciech. [16] »I pogrzebli ji w mieście Dawidowie z krolmi, przeto iże był dobrą rzecz uczynił z Israhelem i z Dawidem, i z domem jego. [17] »Potem gdyż umarł Jojada, weszły książęta judzska i pokłonili się krolowi, jen obmiękczon sąc jich służbie, po[z]wolił jim. [18] »A ostawszy kościoła Pana Boga oćcow swych, służyli modłam i jinym rytym obrazom i stał się gniew boży przeciw Judzie a Jerusalemu prze taki grzech. [19] »A posyłał jim proroki, aby obrocili się ku Panu, ale oni zjawnie nie chcieli jich posłuchać. [20] »A potem i duch boży ogarnie Zacharyjasza, syna Jojady kapłana, jen stojąc przed ludem rzekł: „To mowi Pan. Przecz przestępujecie przykazanie boże, jeż wam nieużyteczno, a ostaliście Pana, aby on was ostał?” [21] »Jiż to zebrawszy się przeciw jemu, ukamionowali ji podle przykazania krolowa w przystrzeszu domu bożego. [22] »I nie wspominał Joas krol na miłosierdzie, jeż uczynił Jojada, ociec jego, s nim, ale zabił syna jego, jen gdyż umirał, rzecze: „Widz, Pan a wspytaj”. [23] »A gdyż było po roce, przyciągnie przeciw jemu krol syrski a przydzie do Judy i do Jerusalem i zbił wszytka książęta luda a wszytek plon posłał krolowi do Damaszku. [24] »A zaiste gdyż wielmi mała liczba przyszła Syrskich, poddał Pan w jich ręce niezliczoną wielikość, przeto iże byli ostali Pana Boga oćcow swych a nad Joasem [a] uczyniwszy swą wolą, [25] »precz odjechawszy, niechali jego w wielikich niemocach. Potem powstali przeciw jemu słudzy jego ku pomście krwie syna Jojady kapłana i zabili ji na jego łożu, i umarł, i pogrzebli ji w mieście Dawidowie, ale nie w krolowych grobiech. [26] »Bo jemu nie przyjajali Zabat, syn Semata amonicskiego, a Jozabat, syn Semaryt moabicskiego. [27] »A tak synowie jego a ty pieniądze, jeż były za niego sebrany ku poprawieniu domu bożego, popisani są z pilnością w księgach krolowych. XXV Potem krolował Amazyjasz, syn jego, w miasto jego. 
«  2 Księga Kronik 23 2 Księga Kronik 24 2 Księga Kronik 25  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.