Teksty » Biblia Królowej Zofii - Transkrypcja » 2 Księga Królewska » Rozdział 19
«  2 Księga Królewska 18 2 Księga Królewska 19 2 Księga Królewska 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »To usłyszaw krol Ezechyjasz, rozdarł swe rucho i odział się w wor a wszedw do domu bożego [2] »i posłał Elijachyma włodarza domowego a Sobnię pisarza, a starce i kapłany odziane w wory ku Izaijaszowi proroku, synu Amos. [3] »Oni rzekną: „Toć mowi Ezechyjasz: Dzień zamętka a łajania, a bluźnienia dzień ten. Przyszli synowie aż ku porodzeniu, a siły nie mają rodzić. [4] »Zali snadź usłyszy Pan Bog twoj wszytka słowa Rapsacenowa, jegoż posłał krol asyrski, pan jego, aby urągał Boga żywego a karał słowy, jeż to słyszał Pan Bog twój, a uczyń modlitwę za zbytki, jiż są nalezieni”. [5] »I przyszli sługi krola Ezechyjasza ku Izaijaszowi. [6] »K nim Isaijasz rzekł: „To powie[dz]cie panu waszemu: Toć mowi Pan: Nie boj się rzeczy, jążeś słyszał, jąż urągali sługi krola asyrskiego mnie. [7] »Ować ja poślę jemu ducha a usłucha posła, a wroci się do swej ziemie, a zatracę ji mieczem w jego ziemi. [8] »Tedy wrociwszy się Rapsaces i naleźli krola asyrskiego dobywając Lobna, bo był słyszał, iże odszedł s Lachys. [9] »A gdyż był usłyszał o Tarata krolu murzyńskiem rzekących: „Owa toć wyjechał, aby bojował przeciw tobie” i szedł przeciw jemu, posłał posły ku Ezechyjaszowi krolowi rzekąc: [10] »„To rzeczcie Eech❬yj❭aszowi krolowi Juda: Nie daj się zwieść Bogu swemu, w niemże to masz nadzieję, ani mow: Nie będzie podano Jerusalem w ręce krola asyrskiego, [11] »boś sam słyszał ty, cso uczynili krolowie asyrszczy wszytkim ziemiam, kako je skazili. Zali ty sam jedyny będziesz moc wyzwolon być? [12] »Zali wyzwolili bogowie pogańszczy wszelkie, jeż pokazili oćcowie moji, to jest Gozam a Aram a Rezef, a syny Eden, jiż byli w Talazar? [13] »Gdzie jest krol Emat a krol Arfat, a krol miasta Safarnaim, Ana a Awa?” [14] »A tak gdyż był krol wziął listy Ezechyjasz s ręku posłow i przeczetł je, i wszedł do domu bożego, i rozwinął je przed Panem. [15] »A modlił się przed obliczym jego rzekąc: „Panie Boże israhelski, jen siedzisz na cherubin, ty jeś Bog sam wszech krolow ziemskich, tyś uczynił niebo i ziemię, [16] »nakłoń ucho twe a słysz, odewrzy, Panie, oczy twoje a widz, a słysz wszytka słowa Senacherybowa, jen posłał, aby potępną rzecz mowił nam przeciw Bogu żywemu. [17] »Zaprawdę, Panie, pogubili krolowie asyrszczy narody i ziemie wszytkich [18] »a wmiotali jich bogi w ogień, bo nie byli bogowie, ale uczynkowie ręku ludzsku z drzewa a z kamienia, a zatracili je. [19] »Przeto już, Panie Boże nasz, zbaw nas z jego ręki, aby wiedziała wszytka krolewstwa ziemska, iżeś ty Pan Bog nasz sam. [20] »Zatym posłał Izaijasz syn Amos ku Ezechyjaszowi rzekąc: „Toć mowi Pan Bog israhelski: Zacześ prosił mnie o Senacherubie krolu asyrskiem, usłyszałem cię”. [21] »To jest ta rzecz, jąż mowił Pan o niem rzekąc: Pogardziła tobą i pokłamała tobą panna, dziewka Syjon, głową kiwała po tobie dziewka jerusalemska. [22] »Kogoś gańbił a komuś urągał? Przeciw komuś podniosł głos swoj a podniosłeś [głosu] w wysokość oczu swu? Przeciw świętemu Israhelu! [23] »Przez sługi swe pośmiewałeś się Panu i rzekłeś: W wielikości wozow mych wzjechałem na wysokość gor na wirzch libański i posiekłem wysokie cedry jego a wyborne jedle jego, a wszedłem aż do krajow jego, a las Karmela jego [24] »jaśm posiekł, a piłem wody cudze, a wysuszyłem słopieńmi nog mych wszytki wody zawarte. [25] »Zaliś nie słyszał, csom czynił ot początka? Ot starych dni stworzyłem je a niniem przywiodł, a będą w upad na pagorcech bojujących miasta murowana. [26] »A ci, jiż siedzą w nich, sąc podbici, trzęśli się a zagańbieni są i uczynieni są jako siano polne a zieleniący korzeń po strzechach, jen uwiądł, pirwej niż uźrzał. [27] »Przebytek twoj i wyście, i weście twe i drogę twą jaciem przewiedział, a gniew twoj przeciw mnie. [28] »Zabywałeś się na mię a pycha twa weszła w uszy moi. Zawieszę przeto obręcz na nozdrze twe a wędzidło na wargi twe, a dowiodę cię zasię tą drogą, jążeś pr❬z❭yszedł. [29] »Ale tobie, Ezechyja, to będzie za znamię: Jedz tego lata, cso najdziesz, a drugiego lata ty rzeczy, jeż samy ot siebie rostą, ale trzeciego lata siejcie a żnicie, a sadźcie winnice, a jedzcie owoce jich. [30] »A cso zostanie z domu Juda, puści k[r]orzeń na doł a uczyni użytek wzgorę. [31] »Bo z Jerusalem wyni[ą]dą ostatcy a cso zbawiono będzie z gory Syjon. Gniew Pana uczyni to zastępow. [32] »Przetoż to mowi Pan Bog o asyrskiem krolu: Nie wnidzie do miasta tego ani puści strzały do niego, ani jemu szczyt przekazi, ani jego oblęże z prokiem. [33] »Drogą, jąż przydzie, zasię się obroci a do miasta tego nie wnidzie, mowi Pan. [34] »A obronię to miasto, a zbawię je prze ❬mię a prze❭ Dawida sługę mego”. [35] »Tedy się stało tej nocy, przyszedł anjoł boży i zbił na ćwirdzach Asyrskich pięć a ośmdziesiąt a sto tysiącow luda. A gdyż wstał na oświcie, uźrzał wszytka ciała martwych i odszedł odtąd precz. [36] »I wrocił się Senacheryb krol asyrski i przebywał w Niniwen. [37] »A gdyż się modlił w kościele Mezerach bogu swemu, tedy Adramelech a Sarafar synowie jego zabiłasta ji mieczem i uciekłasta do ziemie armeńskiej a krolował Azaredon w miasto jego, syn jego. 
«  2 Księga Królewska 18 2 Księga Królewska 19 2 Księga Królewska 20  »


 Źródło tekstu: Instytut Języka Polskiego PAN w KrakowieOpis prezentowanego tekstu: Tekst opracowany na podstawie "Korpusu tekstów staropolskich do roku 1500" udostępnionego przez Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Wersja tekstu z września 2005. Transkrypcja na podstawie: Bernacki, L.: Biblia Szaroszpatcka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku. Kraków 1930. Tekst zamieszczony za zgodą IJP PAN.