Teksty » Nowa Biblia Gdańska » 1 Księga Kronik » Rozdział 16
«  1 Księga Kronik 15 1 Księga Kronik 16 1 Księga Kronik 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A kiedy wprowadzili Skrzynię Boga i wstawili ją do środka namiotu, który Dawid dla niej rozbił, wtedy przynosili przed Boga całopalenia oraz dziękczynne ofiary. [2] »Zaś gdy Dawid dokończył ofiarowanie całopaleń oraz dziękczynnych ofiar, sławił ludowi Imię WIEKUISTEGO. [3] »I rozdzielił wszystkim mężom izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, sztuce mięsa oraz po placku z rodzynkami. [4] »Nadto ustanowił przed Skrzynią WIEKUISTEGO sługi z Lewitów, aby wspominali, wyznawali i chwalili WIEKUISTEGO, Boga Israela. [5] »Asaf był pierwszym, a drugimi: Zacharjasz, Jejel, Szemiramot, Jechjel, Mattityjasz, Eljab, Benajahu, Obed Edom i Jechjel; ci grali na instrumentach, lutniach, harfach, a Asaf na cymbałach. [6] »Zaś kapłani Benajahu i Jachazjel ustawiczne byli z trąbami przed Skrzynią Bożego Przymierza. [7] »Dopiero tego dnia wódz Dawid postanowił, by przez Asafa i jego braci tym psalmem chwalony był WIEKUISTY: [8] »Wysławiajcie WIEKUISTEGO, wzywajcie Jego Imienia, pomiędzy narodami opowiadajcie Jego sprawy. [9] »Śpiewajcie Mu, grajcie Mu, rozmawiajcie o całej Jego cudowności. [10] »Chlubcie się w Jego świętem Imieniu, i niech się rozraduje serce tych, co szukają WIEKUISTEGO. [11] »Szukajcie WIEKUISTEGO i Jego mocy; zawsze szukajcie Jego oblicza. [12] »Wspominajcie nadzwyczajność Tego, który czynił; Jego znaki i sądy Jego ust. [13] »O israelskie nasienie, Jego słudzy! O synowie Jakóba, Jego wybrani! [14] »On, WIEKUISTY, naszym Bogiem; Jego sądy na całej ziemi. [15] »Na wieki pamiętajcie Jego przymierze; i słowo, które polecił do tysiącznego pokolenia; [16] »którym zajął stanowisko przy Abrahamie oraz na Jego przysięgę Ic'hakowi. [17] »Ustanowił to Jakóbowi za Prawo, a Israelowi za Wieczne Przymierze, [18] »mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaanu za sznur waszego dziedzictwa. [19] »Chociaż była was mała liczba oraz przez krótki czas byliście w niej przychodniami, [20] »przechodząc od narodu do narodu i od królestwa do innego ludu [21] »nikomu nie pozwolił, aby ich uciskał i z ich powodu karał królów; [22] »mówiąc: Nie dotykajcie Moich pomazańców, a Mym prorokom nie czyńcie złego. [23] »Cała ziemio śpiewaj WIEKUISTEMU; dzień za dniem opowiadajcie Jego zbawienie. [24] »Pomiędzy narodami opowiadajcie Jego chwałę oraz pośrodku wszystkich ludzi niezwykłe Jego sprawy. [25] »Bo WIEKUISTY – On jest wielki oraz bardzo chwalebny; godzien respektu nad wszystkich bogów. [26] »Gdyż bogowie pogan są bezwartościowi; a WIEKUISTY uczynił niebiosa. [27] »Przed Nim chwała i cześć, na Jego miejscu moc i wesele. [28] »Pokolenia narodów! Przynieście WIEKUISTEMU, przynieście WIEKUISTEMU chwałę i swoją moc. [29] »Przynieście WIEKUISTEMU chwałę Jego Imienia; przynieście dary i przychodźcie przed Jego oblicze; w ozdobie świętości kłaniajcie się WIEKUISTEMU. [30] »Bój się Jego oblicza cała ziemio, a okrąg ziemi zostanie utwierdzony, aby się nie poruszył. [31] »Niech się rozradują niebiosa i niech się rozweseli ziemia; niechaj mówią w narodach: Króluje WIEKUISTY! [32] »Niech zaszumi morze i wszystko, co w nim jest; niechaj się rozraduje pole i wszystko, co na nim żyje. [33] »Wtedy się rozweselą przed WIEKUISTYM drzewa leśne; bowiem przyszedł osądzić ziemię. [34] »Wysławiajcie WIEKUISTEGO; bo jest dobry, bo na wieki trwa Jego miłosierdzie. [35] »Mówcie: Zachowaj nas, Boże naszego zbawienia! Zgromadź nas i wyrwij nas od pogan, abyśmy wielbili Twoje święte Imię i chlubili się w Twojej chwale. [36] »Uwielbiony WIEKUISTY, Bóg Israela, od wieków aż po wieczność. A cały lud powiedział: Amen, oraz chwalił WIEKUISTEGO. [37] »I tam, przed Skrzynią Przymierza WIEKUISTEGO, Dawid zostawił Asafa i jego braci, by ustawicznie służyli przed Skrzynią, według potrzeby każdego dnia. [38] »Natomiast Obed Edoma i sześćdziesięciu ośmiu jego braci, Obed Edoma mówię, syna Jedutuna oraz Hosę, uczynił odźwiernymi. [39] »A kapłana Cadoka oraz jego braci, kapłanów, postawił przed Przybytkiem WIEKUISTEGO na wyżynie, która była w Gibeonie, [40] »aby ofiarowali całopalenia WIEKUISTEMU na ołtarzu całopalenia, ustawicznie, rano i wieczorem; według wszystkiego, co napisano w Prawie WIEKUISTEGO, które nakazał dla Israela. [41] »A z nimi Hemana, Jedutuna i innych wybranych, którzy byli ustanowieni z imienia, by chwalili WIEKUISTEGO dlatego, że na wieki trwa Jego miłosierdzie. [42] »Między nimi Heman oraz Jedutun trąbili i grali Bogu na trąbach, cymbałach, i innych instrumentach muzycznych. A synów Jedutuna postawił przy bramie. [43] »I rozszedł się cały lud, każdy do swego domu. Także Dawid zawrócił, by wysławiać Boga swojemu domowi. 
«  1 Księga Kronik 15 1 Księga Kronik 16 1 Księga Kronik 17  »


 Źródło tekstu: Śląskie Towarzystwo BiblijneOpis prezentowanego tekstu: Przekład opracowany przez Śląskie Towarzystwo Biblijne. Stary Testament opracowany na bazie hebrajsko - polskiego przekładu Tanach - dokonanego przez Izaaka Cylkowa, greckiego tekstu Septuaginty oraz Biblii Gdańskiej; zaś Nowy Testament tłumaczony ze zbioru greckich manuskryptów, znanych jako "Textus Receptus". Publikacja tekstu zgodnie z prawami zawartymi na stronie przekładu: "Prawa autorskie nie zastrzeżone. Powielanie, kopiowanie i propagowanie tekstu NBG jak najbardziej wskazane (bez żadnych dodatków w tekście, czy uzupełnień Pisma). "