Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Tedy podobne będzie królestwo niebieskie dziesiąci pannom, które wziąwszy lampy swoje, wyszły przeciw oblubieńcowi i oblubienicy.
[2] »A pięć z nich było głupich, a pięć mądrych.
[3] »Ale pięć głupich wziąwszy lampy, nie wzięły oleju z sobą.
[4] »A mądre wzięły oleju w naczynia swoje z lampami.
[5] »A gdy oblubieniec omieszkawał, zdrzymały się wszystkie i posnęły.
[6] »A w północy stało się wołanie: Oto oblubieniec idzie, wynidźcie przeciwko jemu.
[7] »Tedy wstały one wszystkie panny i ochędożyły lampy swoje.
[8] »Lecz głupie rzekły mądrym: Dajcie nam z oleju waszego; boć lampy nasze gasną.
[9] »Odpowiedziały mądre, mówiąc: By snadź nam i wam niedostało, idźcie raczéj do przedających, a kupcie sobie.
[10] »A gdy szły kupować, przyszedł oblubieniec, a które były gotowe, weszły z nim na gody, i zamknione są drzwi.
[11] »A na ostatek przyszły i drugie panny, mówiąc: Panie, Panie! otwórz nam.
[12] »A on odpowiadając, rzekł: Zaprawdę mówię wam, nie znam was.
[13] »Czujcież tedy; bo nie wiecie dnia ani godziny.
[14] »Albowiem jako człowiek precz odjeżdżając, wezwał sług swoich i dał im majętności swoje,
[15] »I dał jednemu pięć talentów, a drugiemu dwa, a drugiemu jeden, każdemu wedle własnego przemożenia, i wnetże odjechał.
[16] »A poszedłszy on, który był wziął pięć talentów, robił nimi i zyskał drugie pięć.
[17] »Także i ten, który był wziął dwa, zyskał drugie dwa.
[18] »Lecz ten, który wziął jeden, szedłszy zakopał w ziemi i skrył pieniądze pana swego.
[19] »A po niemałym czasie wrócił się pan onych sług i uczynił liczbę z nimi.
[20] »A przystąpiwszy ten, który wziął pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów, mówiąc: Panie! dałeś mi pięć talentów, otom drugie pięć zyskał.
[21] »Rzekł mu Pan jego: Dobrzeć, sługo dobry i wierny! gdyżeś nad małem był wiernym, nad wielem cię postanowię, wnidź do wesela Pana twego.
[22] »I przystąpił téż, który był dwa talenty wziął, i rzekł: Panie! dałeś mi dwa talenty, otom drugie dwa zyskał.
[23] »Rzekł mu Pan jego: Dobrzeć, sługo dobry i wierny! gdyżeś był wiernym nad małem, nad wielem cię postanowię, wnidź do wesela Pana twego.
[24] »A przystąpiwszy téż, który był jeden talent wziął, rzekł: Panie! wiem, iżeś jest człowiek srogi, żniesz, gdzieś nie siał, i zbierasz gdzieś nie rozproszył,
[25] »A bojąc się, odszedłem i skryłem talent twój w ziemię; oto masz, co jest twego.
[26] »A odpowiadając Pan jego, rzekł mu: Sługo zły i gnuśny! wiedziałeś, iż żnę, gdziem nie siał, i zgromadzam, gdziem nie rozproszył,
[27] »Miałeś tedy pieniądze moje poruczyć bankierzom, a ja przyszedłszy, wżdybym był odebrał swe z lichwą.
[28] »A przetóż weźmijcie od niego talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów.
[29] »Albowiem wszelkiemu mającemu będzie dano, i obfitować będzie, a temu, który nie ma, i to, co się zda mieć, będzie wzięto od niego.
[30] »A niepożytecznego sługę wrzućcie do ciemności zewnętrznéj. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
[31] »A gdy przyjdzie Syn człowieczy w majestacie swoim, i wszyscy Aniołowie z nim, tedy siędzie na stolicy majestatu swego.
[32] »I będą zgromadzone przedeń wszystkie narody, i odłączy je jedne od drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów.
[33] »I postawi owce po prawicy swojej, a kozły po lewicy.
[34] »Tedy rzecze król tym, którzy będą po prawicy jego: Pójdźcie błogosławieni Ojca mego, otrzymajcie królestwo wam zgotowane od założenia świata.
[35] »Albowiem łaknąłem, a daliście mi jeść, pragnąłem, a napoiliście mię: byłem gościem, a przyjęliście mię:
[36] »Nagim, a przyodzialiście mię, chorym, a nawiedziliście mię, byłem w więzieniu, a przyszliście do mnie.
[37] »Tedy mu odpowiedzą sprawiedliwi, mówiąc: Panie! kiedyżeśmy cię widzieli łaknącym, a nakarmiliśmy cię? pragnącym, a daliśmyć pić?
[38] »Kiedyśmy cię téż widzieli gościem, i przyjęliśmy cię? albo nagim, i przyodzialiśmy cię?
[39] »Albo kiedyśmy cię widzieli niemocnym, albo w ciemnicy, i przyszliśmy do ciebie?
[40] »A odpowiadając król, rzecze im: Zaprawdę powiadam wam: Pókiście uczynili jednemu z tych braciéj mojéj najmniejszych, mnieście uczynili.
[41] »Tedy rzecze i tym, którzy po lewicy będą: Idźcie odemnie, przeklęci! w ogień wieczny, który zgotowany jest djabłu i Aniołom jego.
[42] »Albowiemem łaknął, a nie daliście mi jeść, pragnąłem, a nie daliście mi pić:
[43] »Byłem gościem, a nie przyjęliście mię, nagim, a nie przyodzialiście mię, niemocnym i w ciemnicy, a nie nawiedziliście mię.
[44] »Tedy mu odpowiedzą i oni, mówiąc: Panie! kiedyżeśmy cię widzieli łaknącym, albo pragnącym, albo gościem, albo nagim, albo niemocnym, albo w ciemnicy, a nie służyliśmy tobie?
[45] »Tedy im odpowie, mówiąc: Zaprawdę powiadam wam: Pókiście nie uczynili jednemu z tych najmniejszych, aniście mnie uczynili.
[46] »I pójdą ci na mękę wieczną: a sprawiedliwi do żywota wiecznego.