Teksty » Biblia Jakuba Wujka » Księga Habakuka » Rozdział 3
«  Księga Habakuka 2 Księga Habakuka 3 Księga Sofoniasza 1  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Modlitwa Habakuka Proroka za niewiadomości. [2] »(3:1) Panie! słyszałem słuch twój i ulękłem się. Panie! dzieło twoje w pośrodku lat ożyw je. (3:2) W pośrodku lat oznajmisz; gdy się rozgniewasz, wspomnisz na miłosierdzie. [3] »Bóg od południa przyjdzie, a Święty z góry Pharan, okryła niebiosa chwała jego, a wysławiania jego pełna jest ziemia. [4] »Blask jego jako światłość będzie, rogi w ręku jego: tam jest zakryta moc jego. [5] »Przed obliczem jego pójdzie śmierć, i wynidzie diabeł przed nogami jego. [6] »Stanął i rozmierzył ziemię, pojrzał i rozwiązał narody, i skruszone są góry wieku, zniżyły się pagórki świata przed drogami wieczności jego. [7] »Dla nieprawości widziałem namioty Murzyńskie, strwożą się skóry ziemie Madyan. [8] »Izali na rzeki rozgniewałeś się, Panie! albo na rzeki zapalczywość twoja? albo na morze rozgniewanie twoje, który wsiędziesz na konie twoje, a poczwórne twoje zbawienie? [9] »Wzbudzając wzbudzisz łuk twój, przysięgi pokoleniom, któreś rzekł. [10] »Rzeki przerwiesz ziemię: widziały cię i bolały góry, nawałność wód przeminęła, wydała przepaść głos swój, wysokość podniosła ręce swoje. [11] »Słońce i księżyc stanęły w mieszkaniu swojem w światłości strzał twoich, pójdą w blasku błyskającéj się włocznie twojej. [12] »W zagniewaniu podepcesz ziemię, w zapalczywości uczynisz zdumiałe narody. [13] »Wyszedłeś na zbawienie ludu twego, na zbawienie z Chrystusem twoim: zbiłeś głowę z domu niezbożnego, obnażyłeś grunt jego aż do szyje. [14] »Przeklnąłeś berła jego, głowę waleczników jego, przychodzących jako wicher, aby mię rozproszyli: radość ich jako tego, który pożera ubogiego w skrytości. [15] »Uczyniłeś w morzu drogę koniom twoim na błocie wód wielkich. [16] »Usłyszałem, a wzruszył się żywot mój, od głosu zadrżały wargi moje: niech wnidzie zgniłość w kości moje, a podemną niech się zamnoży, abych odpoczął w dzień utrapienia, abych wstąpił do ludu naszego przepasanego. [17] »Albowiem figa nie zakwitnie, a nie będzie owoców w winnicach. Omyli robota oliwy, i pola nie dadzą żywności, odcięty będzie z owczarni drób! i nie będzie skotu u żłobów. [18] »A ja będę się w Panu radował i będę się weselił w Bogu, Jezusie moim. [19] »Bóg Pan jest moc moja, i postawi jako jeleń nogi moje i po wysokościach moich poprowadzi mię zwyciężca, psalmy śpiewającego. 
«  Księga Habakuka 2 Księga Habakuka 3 Księga Sofoniasza 1  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikiźródłaOpis prezentowanego tekstu: BIBLIA to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu z łacińskiego na język polski przełożone przez Ks. D. Jakóba Wujka. Dosłowny przedruk z autentycznej edycyi Krakowskiej z r. 1599, potwierdzonej przez Ś. Stolicę Apostolską i j. w. księdza Arcybiskupa Gnieznieńskiego i Poznańskiego. Z kilkoma uwagami, w których są umieszczone słowa podług hebrajskiego oryginału zmienione. Stary Testament zawiera w sobie wszystkie księgi hebrajskiego oryginału. Warszawa 1923. Brytyjskie i Zagraniczne Tow. Biblijne. 8, s. 862; 286, 4 mapki kolor. na osobn. tabl. Wydanie bez ksiąg deuterokanonicznych.