Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »W gardle twojem niech będzie trąba, jako orzeł na dom Pański: dlatego, że przestąpili przymierze moje a zakon mój zgwałcili.
[2] »Mnie wzywać będą: Boże mój! poznaliśmy cię Izrael.
[3] »Porzucił Izrael dobro, nieprzyjaciel go prześladować będzie.
[4] »Oni królowali, a nie zemnie: książęty byli, a nie znałem: ze śrebra swego i ze złota swego naczynili sobie bałwanów, aby zaginęli.
[5] »Porzucon jest cielec twój, Samaryo! rozgniewała się zapalczywość moja na nie, a dokądże nie będą mogli być oczyszczeni?
[6] »Bo i ten jest z Izraela, rzemieślnik uczynił go, a nie jest Bogiem; bo w pajęcze siatki obróci się cielec Samaryjski.
[7] »Bo wiatr siać będą, a wicher pożną, źdźbła stojącego niemasz w nim, urodzaj nie uczyni mąki: a jeźli uczyni, cudzy ją zjedzą.
[8] »Pożart jest Izrael, teraz się stał między narody jako naczynie plugawe.
[9] »Bo oni zaszli do Assur, osieł dziki osobny sobie, Ephraim dary dali miłośnikom.
[10] »Ale i choć najmem najęli narody, teraz zbiorę je, a odpoczyną trochę od brzemienia królewskiego i książąt.
[11] »Bo namnożył Ephraim ołtarzów ku grzeszeniu, stały mu się ołtarze na grzech.
[12] »Napiszę mu rozliczne prawa moje, które były poczytane jako obce.
[13] »Ofiary przynosić będą, będą ofiarować mięso i jeść, a Pan nie przyjmie ich: teraz wspomni na nieprawości ich i nawiedzi grzechy ich, oni się do Egiptu wrócą.
[14] »I zapomniał Izrael Stworzyciela swego a nabudował zborów, i Judas téż namnożył miast obronnych; i puszczę ogień na miasta jego, i pożre domy jego.