Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wyrozumienia Asaphowi. Przeczżeś, Boże, odegnał nas do końca? rozgniewała się zapalczywość twoja na owce pastwiska twego?
[2] »Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś posiadł od początku: odkupiłeś pręt dziedzictwa twego, górę Syon, na któréjeś mieszkał.
[3] »Podnieś ręce twoje na pychy ich, na koniec: jako wiele nabroił nieprzyjaciel w świątnicy.
[4] »I chlubili się, którzy cię nienawidzą: w pośrodku święta uroczystego twego położyli znaki swoje za znaki.
[5] »A nie poznali, jako na wyjściu na wierzch, jako w lesie drzew siekierami:
[6] »Wyrębowali drzwi jego pospołu: toporem i oskardem obalili je.
[7] »Zapalili ogniem świątnicę twą: na ziemi splugawili prybytek imienia twego.
[8] »Mówili w sercu swojem, rodzaj ich pospołu: Uczyńmy, że ustaną wszystkie święta, Boże, z ziemie.
[9] »Znaków naszych nie widzieliśmy: już niemasz proroka: i już nas więcéj nie pozna.
[10] »Dokądże, Boże, nieprzyjaciel urągać będzie? draźni przeciwnik imię twe do końca?
[11] »Czemuż odwracasz rękę twoję, i prawicę twoję z pośrodku zanadrza twego do końca?
[12] »Ale Bóg król nasz: przed wieki sprawił zbawienie w pośrodku ziemie.
[13] »Tyś utwierdził mocą twoją morze: pokruszyłeś głowy smoków w wodach.
[14] »Tyś potarł głowy smokowe: dałeś go na pokarm ludziom Murzyńskim.
[15] »Tyś przerwał źródła i potoki: tyś wysuszył rzeki Ethan.
[16] »Twójci jest dzień, i twoja jest noc: tyś udziałał zorzę i słońce.
[17] »Tyś uczynił wszystkie granice ziemie: lato i wiosnę, tyś je sprawił.
[18] »Pamiętaj na to: nieprzyjaciel urągał Panu, a lud bezrozumny draźnił imię twoje.
[19] »Nie podawaj bestyom dusz wyznawających tobie, i dusz ubogich twoich nie zapominaj do końca.
[20] »Wejrzyj na Testament twój; albowiem napełnieni są najpodlejsi na ziemi domów nieprawości.
[21] »Niech się nie wraca nędznik zawstydzony: ubogi a niedostateczny będą chwalić imię twoje.
[22] »Powstań, Boże, rozsądź sprawę twoję: pomnij na pohańbienia twoje: te, które się dzieją od głupiego cały dzień.
[23] »Nie zapominaj głosów nieprzyjaciół twoich: pycha tych, którzy cię nienawidzą, ku górze idzie zawsze.