Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A odpowiadając Job, rzekł:
[2] »Słyszałem często rzeczy takowe: cieszyciele przykrzy jesteście wy wszyscy.
[3] »A będąż mieć koniec słowa wiatrowe? alboć co jest przykro, jeźlibyś mówił?
[4] »(16:4) Mogłem i ja podobne wam rzeczy mówić: ale daj Boże, była dusza wasza miasto dusze mojéj.
(16:5) Cieszyłbym i ja was mowami, i kiwałbym głową moją nad wami.
[5] »(16:6) Posilałbych was usty swemi i ruszałbym wargami swemi, jakoby folgując wam.
[6] »(16:7) Ale cóż mam czynić? Będęli mówił, nie ukoi się boleść moja: a jeźli będę milczał, nie odejdzie odemnie.
[7] »(16:8) A teraz ścisnęła mię boleść moja, i wniwecz się obróciły wszystkie członki moje.
[8] »(16:9) Marszczki moje świadczą przeciwko mnie, a powstawa fałsz mówiący przeciw twarzy mojéj, sprzeciwiając mi się.
[9] »(16:10) Zebrał zapalczywość swą na mię, a grożąc mi zgrzytał na mię zębami swemi: nieprzyjaciel mój straszliwemi oczyma patrzał na mię.
[10] »(16:11) Otworzyli na mię usta swoje, a wymawiając bili twarz moję, nasycili się mąk moich.
[11] »(16:12) Zamknął mię Bóg u nieprawego, i wydał mię w ręce niezbożnych.
[12] »(16:13) Ja, on kiedyś bogaty, znagła starty jestem: ujął mię za szyję, złamał mię i postawił mię sobie jako za cel.
[13] »(16:14) Obtoczył mię włoczniami swemi, zranił biodra moje: nie przepuścił i wytoczył na ziemię wnętrzności moje.
[14] »(16:15) Posiekł mię raną na ranę, rzucił się na mię jako olbrzym.
[15] »(16:16) Uszyłem wór na skórę moję, i okryłem popiołem ciało moje.
[16] »(16:17) Oblicze moje spuchnęło od płaczu, a powieki moje zaćmiły się.
[17] »(16:18) Tom cierpiał bez nieprawości ręki mojéj, gdyżem miał czyste ku Bogu prośby.
[18] »(16:19) Ziemio! nie okrywaj krwie mojéj, i niech w tobie nie najduję miejsca, gdzieby się miało kryć wołanie moje.
[19] »(16:20) Albowiem oto w niebie świadek mój: a wiaduk mój na wysokościach.
[20] »(16:21) Wielomowni przyjaciele moi: do Boga kropi oko moje.
[21] »(16:22) O Boże, daj, tak był sądzon mąż z Bogiem, jako bywa sądzon syn człowieczy z towarzyszem swoim.
[22] »(16:23) Bo oto krótkie lata mijają: a idę ścieżką, którą się nie wrócę.