Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdyby wynikł spór między ludźmi, a przyszliby do sądu, i rozsądzonoby ich, a uniewinniono sprawiedliwego, a skazano winnego, -
[2] »To jeżeliby zasłużył na skarcenie winny, niech go każe położyć sędzia, i każe bić w obecności swojej, odpowiednio do winy jego, pod liczbą;
[3] »Czterdzieści razów dać mu można, nie więcej; aby go nie bito zanadto, razami bez miary, a nie poniżony był brat twój w oczach twoich.
[4] »Nie zawieraj żuchwy wołu gdy młóci.
[5] »Gdy mieszkają bracia społem, a umiera jeden z nich nie mając potomstwa, - nie wyjdzie tedy żona zmarłego postronnie za męża obcego; brat męża jej przyjdzie do niej, i pojmie ją sobie za żonę, i połączy się z nią.
[6] »A pierworodny, którego by zrodziła, zastąpi imię brata jego zmarłego, aby nie zgładzoném było imię jego z Israela.
[7] »Gdyby wszakże nie chciał mąż ów pojąć bratowej swej; wnijdzie wtedy bratowa jego do bramy, przed starszych, i oświadczy: "wzbrania się brat męża mojego utrwalić bratu swemu imię w Israelu, nie chce połączyć się ze mną."
[8] »I zawezwą go starsi miasta jego, i przemówią doń; jeżeli przytem obstanie, i powié: "nie chcę jej pojąć;"
[9] »Przystąpi doń wtedy bratowa jego przed oczyma starszych, a zzuje trzewik z nogi jego i plunie przed nim w twarz, i zawoła i powié: "tak postępują z człowiekiem, który nie odbuduwuje domu brata swojego!"
[10] »I nadanym mu będzie przydomek w Israelu: "dom bosego".
[11] »Gdyby szamotali się z sobą mężczyźni, jeden z drugim, a przybiegłaby żona jednego, aby ocalić męża swego z ręki bijącego, a wyciągnąwszy rękę pochwyciła za srom jego, -
[12] »Utnij wtedy rękę jej, - niechaj nie oszczędza oko twoje!
[13] »Nie miej w worku twoim dwojakich ciężarków, większych i mniejszych;
[14] »Nie miej w domu twoim dwojakiej efy, większej i mniejszej.
[15] »Wagę pełną i rzetelną mieć będziesz, efę pełną i rzetelną mieć będziesz: aby przedłużyły się dni twoje na ziemi, którą Wiekuisty, Bóg twój, oddaje tobie.
[16] »Gdyż wstrętem dla Wiekuistego, Boga twojego, każdy, który to czyni, każdy spełniający bezprawie.
[17] »Pomnij co uczynił ci Amalek na drodze, gdyście wyszli z Micraim.
[18] »Jako cię napadł na drodze, i pozabijał wszystkich ciągnących w nieładzie za tobą, gdyś znużony był i strudzony, - a nie obawiał się Boga;
[19] »Gdy przeto uspokoi cię Wiekuisty, Bóg twój, od wszystkich wrogów twoich wokoło, na ziemi, którą Wiekuisty, Bóg twój, oddaje ci w udziale, abyś ją posiadł, - zgładzisz pamięć Amaleka z pod nieba; nie zapominaj!