Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Malachiasza » Rozdział 2
«  Księga Malachiasza 1 Księga Malachiasza 2 Księga Malachiasza 3  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Otóż teraz do was to zlecenie, kapłani! [2] »Jeżeli nie usłuchacie, i jeżeli nie przyjmiecie do serca, abyście składali (należną) cześć imieniu Mojemu, rzecze Wiekuisty zastępów, tedy poszlę wpośród was przekleństwo, i przeistoczę w przekleństwo błogosławieństwa wasze; tak, jużem je przeklął, bo nie bierzecie nic do serca. [3] »Oto wyniszczę wam siewy, a rzucę mierzwę w oblicze wasze, mierzwę świątecznych ofiar waszych, i wyprowadzą was do niej. [4] »A poznać wam, że posłałem do was to zlecenie, aby ostało się przymierze Moje z Lewim, rzecze Wiekuisty zastępów. [5] »Tak, przymierze Moje życia i pokoju było z nim - dałem mu je dla bojaźni, a też obawiał się Mnie, a przed imieniem Mojem ugiął się. [6] »Nauka prawdy była w ustach jego, a krzywda nie była znaleziona na wargach jego; w pokoju i prostocie postępował zemną a wielu odwrócił od winy. [7] »Tak powinny zawsze wargi kapłańskie strzedz wiedzy, a wtedy szukać będą nauki z ust jego, gdyż wysłannikiem Wiekuistego zastępów on. [8] »Wyście wszakże zstąpili z drogi, byliście dla wielu zgorszeniem nauką (waszą), zerwaliście przymierze z Lewim, rzecze Wiekuisty zastępów. [9] »Przetom i Ja was uczynił wzgardzonymi i poniżonymi u całego ludu, ponieważ nie przestrzegacie dróg Moich, a uwzględniacie osobę w nauce. [10] »Izali nie mamy wszyscy jednego ojca? Izali nie jeden Bóg nas stworzył? Czemuż mamy sprzeniewierzać się, brat bratu, znieważając przymierze przodków naszych? [11] »Sprzeniewierzył się Juda, a ohydy spełniły się w Israelu i w Jerozolimie; albowiem znieważył Juda co święte było Wiekuistemu, miłując i kojarząc się z córkami cudzego bóstwa. [12] »Zgładzi Wiekuisty mężowi, który to czyni dziecię i wnuka z namiotów Jakóba, i składającego dar Wiekuistemu zastępów. [13] »A oto co następnie czynicie: okrywacie łzami ofiarnicę Wiekuistego, płaczem i jękiem, tak że nie zwraca się już do daru, aby go przyjąć z upodobaniem z ręki waszej. [14] »A pytacie się zapewne: Dla czego? Dla tego, że Wiekuisty świadkiem był między tobą a żoną młodości twojej, którejś się teraz sprzeniewierzył, choć była ona towarzyszką twoją i żoną przymierza twojego. [15] »Izali nie jeden Bóg (was) stworzył cząstką ducha swojego? A czegoż ten Jeden żąda? potomstwa bogobojnego! To też strzeżcie się w duchu waszym, a żonie młodości swojej niechaj nikt się nie sprzeniewierzy! [16] »Albowiem nienawidzę rozwodu, rzecze Wiekuisty Bóg Israela i tego, który okrywa szatę swoję krzywdą, rzecze Wiekuisty zastępów; przeto strzeżcie się w duchu waszym, a nie sprzeniewierzajcie się! [17] »Znużyliście Wiekuistego mowami waszemi, a pytacie się zapewne: Czem znużyliśmy Go? Tem, że powiadacie: Każdy, który źle czyni jest dobrym w oczach Wiekuistego, a w takim znajduje On upodobanie, albo gdzież by był ów Bóg sądu? 
«  Księga Malachiasza 1 Księga Malachiasza 2 Księga Malachiasza 3  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).