Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Biada pasterzom gubiącym i rozpraszającym trzodę pastwiska Mego! rzecze Wiekuisty.
[2] »Przeto rzecze tak Wiekuisty, Bóg Israela o pasterzach, którzy pasterzą ludowi Mojemu: Wyście rozproszyli owce Moje i rozpędziliście je, i nie odszukaliście ich - oto będę poszukiwał na was niecności postępków waszych, rzecze Wiekuisty.
[3] »A zgromadzę Ja szczątek owiec Moich ze wszystkich krain do których rozpędziłem je, i sprowadzę je do hurt ich, i rozpłodzą się i rozmnożą.
[4] »I ustanowię nad nimi pasterzy, którzy pasterzyć im będą, i nie będą się lękały więcej, ani trwożyły, ani ginęły, rzecze Wiekuisty.
[5] »Oto dni nadejdą, rzecze Wiekuisty, a wywiodę Dawidowi szczep sprawiedliwy, i będzie panował jako król, a mądrze postępował; i będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi.
[6] »Za dni jego wspomożony będzie Juda, a Israel zamieszka bezpiecznie; a oto imię jego, którym mianować go będą: Wiekuisty sprawiedliwością naszą!
[7] »Zaprawdę, oto dni nadejdą, rzecze Wiekuisty, gdy nie powiedzą więcej: Żyw Wiekuisty, który wywiódł synów Israela z ziemi Micraim!
[8] »Lecz: Żyw Wiekuisty, który wywiódł, i który sprowadził ród domu Israela z kraju Północy, i ze wszystkich krain do których wygnałem ich, aby osiedli na ziemi swojej!
[9] »O prorokach. Skruszone serce moje we mnie, dygocą wszystkie członki moje; jestem jako człowiek pijany, jako mąż przesycony winem - wobec Wiekuistego i słów Jego świętych.
[10] »Bo lubieżników pełna ziemia; bo dla przekleństwa osowiała ziemia, więdną rozłogi puszczy: a jest ich popęd ku złemu, a ich mocą bezprawie.
[11] »Bo zarówno prorok jak kapłan każą się; nawet w domu Moim napotkałem niecności ich, rzecze Wiekuisty.
[12] »Przeto będzie im droga ich jako ślizgawice w ciemności, na których poślizną się i upadną; bo przywiodę klęskę na nich, rok nawiedzenia ich, rzecze Wiekuisty.
[13] »I u proroków Szomronu widziałem obmierzłość; prorokowali przez Baala i zwodzili lud Mój, Israela.
[14] »Ale u proroków Jerozolimy widziałem zgrozę: sprośni oni, i postępują w kłamstwie, i utwierdzają ręce złoczyńców, aby się żaden nie nawrócił od niecności swojej; stali Mi się wszyscy jako Sedom, a mieszkańcy jej jako Amorah.
[15] »Przeto rzecze tak Wiekuisty zastępów o prorokach: Oto nakarmię ich piołunem, a napoję ich wodą zatrutą, albowiem od proroków Jerozolimy wyszło skażenie na cały ten kraj!
[16] »Tak rzecze Wiekuisty zastępów: Nie słuchajcie słów tych proroków, prorokujących wam - mamią oni was; widzenia serca swego głoszą, nie z ust Wiekuistego.
[17] »Zapewniają ustawicznie bluźnierców Moich: Wiekuisty rzekł: pokój będzie wam! a choćby postępowali wszyscy w pożądliwości serca swego powiadają jednak: Nie przyjdzie na was niedola!
[18] »Ale któryż stanął w radzie Wiekuistego, a widział i słyszał słowo Jego? Któż baczył na słowo Jego i usłyszał je?
[19] »Oto zawierucha od Wiekuistego z zapalczywością się zrywa, a burza się już kłębi; na głowę niegodziwych się stoczy.
[20] »Nie uśmierzy się gniew Wiekuistego aż spełni i urzeczywistni zamysły serca Swego. W następstwie czasów wyrozumiecie to dokładnie!
[21] »Nie posyłałem proroków tych, a jednak biegali; nie przemawiałem do nich, a jednak prorokowali!
[22] »Gdyby stanęli w radzie Mojej, ogłosiliby Moje słowa ludowi Mojemu, a nawróciliby ich z drogi ich złej, i od niecności postępków ich!
[23] »Czyżem Bogiem tylko zblizka, rzecze Wiekuisty, a nie Bogiem i zdaleka?
[24] »Czyż zdoła się kto ukryć w skrytościach, abym Ja go nie widział? rzecze Wiekuisty; alboż nie wypełniam Ja niebo i ziemię? rzecze Wiekuisty.
[25] »Słyszę co mówią owi prorocy, prorokujący w imieniu Mojém kłamliwie, gdy powiadają: Śniło mi się, śniło mi się!
[26] »Dopókiż tego będzie? Alboż jest coś w sercu tych proroków, prorokujących kłamstwo, tych proroków obłudy serca swego?
[27] »Którzy rozważają jakby zatrzeć w pamięci ludu Mojego imię Moje snami swojemi, które opowiadają sobie wzajemnie - tak jak zapomnieli ojcowie ich imię Moje dla Baala.
[28] »Prorok który rozporządza snem, niechaj opowié sen; ale który ma słowo Moje, niechaj opowié słowo Moje w prawdzie! Cóż wspólnego ma plewa z ziarnem? rzecze Wiekuisty?
[29] »Alboż nie jest raczej słowo Moje jako ogień, rzecze Wiekuisty, i jako młot kruszący skałę?
[30] »I tak oto powstanę przeciw tym prorokom, rzecze Wiekuisty, którzy kradną słowa Moje jeden od drugiego!
[31] »Oto powstanę przeciw tym prorokom, którzy biorą własny swój język i prawią: On rzekł!
[32] »Oto powstanę przeciw prorokującym sny kłamliwe, rzecze Wiekuisty, i opowiadają je, i zwodzą lud Mój kłamstwy swemi i chełpliwością swoją, chociażem Ja ich nie posłał ani rozkazał im - pomódz zaś nie pomagają ludowi temu, rzecze Wiekuisty.
[33] »A gdyby cię się zapytał lud ten, albo który prorok albo kapłan, mówiąc: Cóż to za "brzemię" Wiekuistego? Wtedy odpowiesz im co za brzemię to jest: Chcę was rzucić, rzecze Wiekuisty!
[34] »A tak prorok jak kapłan lub który z ludu, ktokolwiekby powtórzył: "brzemię Wiekuistego", poszukiwać tego będę na człowieku tym, i na domu jego.
[35] »Ale tak mówić wam, każdy do bliźniego swego i każdy do brata swego: Cóż odpowiedział Wiekuisty? albo: Cóż wyrzekł Wiekuisty?
[36] »Wszakże o "brzemieniu Wiekuistego" nie wspominajcie więcej, gdyż "brzemię" dochodzi jedynie męża słowa Jego, wy jednak przekręcacie słowa Boga żywego, Wiekuistego zastępów, Boga naszego!
[37] »Tak tedy mówić ci do proroka: Cóż odpowiedział Wiekuisty? albo: Cóż wyrzekł Wiekuisty?
[38] »Ale jeżeli "brzemię Wiekuistego" powtarzać będziecie, tedy rzecze tak Wiekuisty: ponieważ powtarzacie słowo to "brzemię Wiekuistego", chociaż posyłałem do was mówiąc: Nie powtarzajcie: "brzemię Wiekuistego",
[39] »Dla tego oto oderwę was ostatecznie i porzucę was i miasto to, które oddałem wam i ojcom waszym, z przed oblicza Mojego.
[40] »I złożę na was srom wieczny i hańbę wieczną, która nigdy zapomnianą nie będzie.