Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I rzekł Wiekuisty do mnie: Weźmiesz sobie tablicę wielką i nakreślisz na niej pismem zwyczajném: "Szybkiemu łupowi, chyżej zdobyczy".
[2] »I stwierdziłem to sobie przez świadków wiarogodnych, przez Uryję kapłana i Zacharję syna Jeberechji.
[3] »I przybliżyłem się do prorokini i poczęła i urodziła syna. I rzekł Wiekuisty do mnie: Nadaj mu imię: Szybkim łup, chyżą zdobycz.
[4] »Bo zanim nauczy się to dziecię wołać: Ojcze mój, i matko moja, poniosą skarby Damesku i łup Szomronu przed królem Aszur.
[5] »I począł Wiekuisty dalej przemawiać do mnie, i rzekł:
[6] »Ponieważ porzucił naród ten wody Szyloach, toczące się cicho, a cieszy się wraz z Recynem i synem Remalji.
[7] »Więc oto Pan sprowadzi na nich wody strumienia, potężne i wielkie, - króla Aszur i wszystek jego poczet; i wystąpi ze wszystkich łożysk swoich, i zaleje wszystkie swe brzegi.
[8] »I przeniknie do Jehudy i rozleje się i wzbierze, aż po szyję dojdzie; a rozpędy skrzydeł jego ogarną obszar kraju twojego, Immanuelu!
[9] »Srożcie się narody i drżyjcie, nadstawcie ucha wszystkie obszary ziemi! zbrójcie się i drżyjcie, zbrójcie się i drżyjcie!
[10] »Uradźcie radę, ale zniweczoną będzie, uknujcie zmowę, ale nie ostoi się, bo z nami Bóg!
[11] »Albowiem tak mówił Wiekuisty do mnie w porywie natchnienia i napominając mnie, abym nie szedł drogą ludu tego, i rzekł:
[12] »Nie wołajcie: sprzysiężenie! na wszystko, co naród ten nazywa sprzysiężeniem, a przedmiotu obawy jego nie obawiajcie się, i nie trwożcie się.
[13] »Wiekuistego zastępów, Jego tylko święćcie: On niech będzie obawą waszą, On waszą trwogą.
[14] »Inaczej stanie się to powodem zwady i kamieniem obrazy i szkopułem potknienia obu domom Israela, sidłem i siecią dla mieszkańców Jeruszalaim.
[15] »I potknie się o nie wielu i upadną, i będą rozbici i opętani i pojmani.
[16] »Zawiń to świadectwo, zapieczętuj naukę między uczniami moimi!
[17] »I ufać będę Wiekuistemu, który skrył oblicze Swe od domu Jakóba i pokładać w Nim nadzieje moje.
[18] »Oto ja i dzieci, które dał mi Wiekuisty, myśmy wskazówki i zwiastuny w Israelu od Wiekuistego zastępów, zasiadającego na górze Cyon.
[19] »Ale gdy powiedzą wam: poradźcie się wieszczbiarzy i wróżbitów, co to szepcą i mruczą, - alboż to nie każdy naród bóstw swoich się radzi - o żywych u martwych?
[20] »Na naukę i świadectwo! jeżeli nie prawią wam rzeczy takiej, w której niema jasności.
[21] »To téż tułać się będzie po niej każdy, uciemiężony i łaknący; a łaknąc rozgniewa się, złorzecząc królowi i bóstwu swojemu, i zwróci się ku niebu,
[22] »I spojrzy ku ziemi, a tu niedola i pomroka, tumany gęste i ciemność zwarta!