Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Gdy tedy dokonał Salomon budowy przybytku i pałacu królewskiego, spełniwszy każdy zamysł Salomona, jaki wykonać pragnął,
[2] »Ukazał się Wiekuisty poraz wtóry Salomonowi, tak jako się mu był ukazał w Gibeonie.
[3] »I rzekł doń Wiekuisty: Słyszałem modły i błagania twoje, które wzniosłeś do Mnie. Poświeciłem ten przybytek, któryś zbudował, kładąc imię Moje tam na wieki, a będą oczy i serce Moje tam po wsze czasy.
[4] »Jeśli zatem postępować będziesz przedemną tak jako postępował przedemną Dawid, ojciec twój, w szczerości serca i uczciwie, czyniąc wedle wszystkiego com ci przykazał, a przestrzegając ustaw i praw moich:
[5] »Utwierdzę tedy stolicę królestwa twojego nad Izraelem na zawsze, tak jakom przyobiecał ojcu twemu, Dawidowi, gdym rzekł: Nie zabraknie ci nigdy męża na stolicy Izraela.
[6] »Gdybyście wszakże odwrócili się odemnie, wy i dzieci wasze, nie przestrzegając przykazań i ustaw Moich, które przedstawiłem wam, a poszli służyć bogom cudzym i korzyć się przed nimi,
[7] »Zgładzę tedy Izraela z powierzchni ziemi, którą oddałem im, a przybytek też, którym poświęcił imieniu Mojemu, usunę z przed oblicza Mojego, a będzie Izrael przypowieścią i urągowiskiem między wszystkimi ludami.
[8] »A przybytek ten, który wysokim być miał - każdy, który przejdzie mimo niego, zdrętwieje i świśnie, a gdy się zapytają: Czemu uczynił tak Wiekuisty tej ziemi i przybytkowi temu?
[9] »Odpowiedzą wtedy: Przeto, że opuścili Wiekuistego, Boga swego, który wywiódł ojców ich z ziemi egipskiej, a trzymali się bogów cudzych, a korzyli się i służyli im - dla tego nawiódł Wiekuisty na nich całą tę niedolę!
[10] »Po upływie zaś dwudziestu lat, w których wzniósł Salomon dwie one budowle, przybytek Wiekuistego i pałac królewski -
[11] »Chiram bowiem, król Tyru, wspierał Salomona drzewem cedrowem i drzewem cyprysowem, a również i złotem ile zażądał - ustąpił wtedy Chiramowi dwadzieścia miast z ziemi galilejskiej.
[12] »I wyruszył Chiram z Tyru, aby obejrzeć miasta, które ustąpił mu Salomon, ale nie spodobały mu się.
[13] »I rzekł: Cóż to za miasta, któreś mi ustąpił, bracie mój! Przeto nazywają je krainą Kabul, aż po dzień dzisiejszy.
[14] »Chiram zaś posłał królowi sto dwadzieścia talentów złota.
[15] »Tak zaś miała się rzecz z poborem, który kazał pobrać król Salomon na budowę przybytku Wiekuistego, i swego pałacu, i twierdzy Millo, i muru jerozolimskiego, a niemniej warowni Chacoru i Megidda i Gezeru.
[16] »Faraon bowiem, król Egiptu, nadciągnął był i zdobył Gezer i spalił je ogniem, Kanaanejczyków zaś, osiadłych w mieście, wymordował, a oddał je następnie w wianie córce swojej, małżonce Salomona.
[17] »Przeto obwarował Salomon Gezer i dolne Bet-Choron,
[18] »I Baalat i Tadmor na puszczy wpośród kraju.
[19] »I wszystkie miasta na zapasy, które należały do Salomona, niemniej miasta dla wozów i miasta dla konnicy, i wszystko co zapragnął jeszcze Salomon zbudować w Jerozolimie i na Libanie i w całym kraju władztwa swojego.
[20] »Cała ludność też, która jeszcze została z Amorejczyków, Chittejczyków i Peryzejczyków, Chiwitów i Jebusytów, która do Izraelitów nie należała,
[21] »Mianowicie potomków ich, pozostałych po nich w kraju, których Izraelici wyplenić nie mogli - tych powołał Salomon do obowiązkowej robocizny aż po dziś dzień.
[22] »Z synów Izraela zaś nie uczynił Salomon nikogo niewolnikiem, lecz byli to wojskowi i urzędnicy jego, naczelnicy i porucznicy jego, i dowódcy wozów i konnicy jego.
[23] »Oto przełożeni nadzorców, którzy nad dziełem Salomona ustanowieni byli: pięćset pięćdziesięciu ich dozorowało lud, zajęty przy robocie.
[24] »Zaledwie wyprowadziła się córka Faraona do własnego pałacu swego, który zbudował dla niej, obwarował on Millo.
[25] »I składał Salomon trzy razy do roku całopalenia i ofiary opłatne na ołtarzu, który zbudował Wiekuistemu; i palił kadzidło na tym, który stał przed obliczem Wiekuistego po wykończeniu przybytku.
[26] »Okręty również wybudował król Salomon w Ecjon-Geber, położonem przy Elot nad brzegiem morza Sitowego, w ziemi edomickiej.
[27] »Chiram zaś wyprawiał na te okręty poddanych swoich, żeglarzy obeznanych z morzem, aby towarzyszyli poddanym Salomona.
[28] »I przybyli do Ofiru i zabrali stamtąd złota czterysta dwadzieścia talentów, i sprowadzili je królowi Salomonowi.