Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I zdarzyło się po upływie roku od czasu wyruszenia tychże królów, że wyprawił Dawid Joaba wraz z sługami swymi i całym Izraelem. Zniszczyli oni Amonitów i oblegali Rabbę, Dawid zaś pozostał w Jerozolimie.
[2] »Otóż około pewnego wieczora, gdy powstał Dawid z łoża swego i po tarasie pałacu królewskiego się przechadzał, ujrzał z tego tarasu kąpiącą się kobietę. A była to kobieta bardzo pięknej urody.
[3] »Posłał tedy Dawid, by się wywiedzieć o tej kobiecie. I odpowiedziano: Jest to wszak Bathszeba, córka Eliama, żona Uryi Chittejczyka.
[4] »Wysłał wtedy Dawid posłów i sprowadził ją. A gdy przybyła do niego, obcował z nią; albowiem oczyściła się była z nieczystości swoich. Poczem wróciła do domu.
[5] »Ale kobieta ta poczęła. Posłała tedy do Dawida i zawiadomiła Dawida, mówiąc: Poczęłam.
[6] »Posłał tedy Dawid do Joaba: Przyszlij mi Uryę Chittejczyka! Wyprawił zatem Joab Uryę do Dawida.
[7] »Gdy tedy przybył doń Urya, wywiadował się Dawid o powodzeniu Joaba i o powodzenia ludu i o powodzeniu wojennem.
[8] »Poczem rzekł Dawid do Uryi: Zstąp do domu twojego a umyj nogi swoje! A gdy wyszedł Urya z pałacu królewskiego niesiono za nim dar królewski.
[9] »Urya wszakże położył się u wejścia pałacu, przy wszystkich innych sługach pana swojego, a nie zstąpił do domu swego.
[10] »Gdy tedy doniesiono Dawidowi: Nie zstąpił Urya do domu swego, zapytał się Dawid Uryi: Wszak z drogi przybywasz - czemu nie zstępujesz do domu swojego?
[11] »I odpowiedział Urya Dawidowi: Arka i Izrael i Juda przebywają w namiotach, pan też mój Joab i słudzy pana mojego obozują na otwartem polu - ja zaś miałbym pójść do domu mojego i obcować z żoną moją? Żyw ty i żywa dusza twoja, że czegoś podobnego nie uczynię!
[12] »Rzekł zatem Dawid do Uryi: Pozostań tu jeszcze dzisiaj, a jutro odprawię cię. I tak pozostał Urya owego dnia i przez następny w Jerozolimie.
[13] »Poczem zaprosił go Dawid, tak że jadł i pił przed nim i upoił go. Wieczorem jednak wyszedł, aby położyć się na posłaniu swojem przy sługach pana swojego, ale do domu swego nie zstąpił.
[14] »Otóż nazajutrz napisał Dawid list do Joaba i przesłał go przez Uryę.
[15] »Napisał zaś w liście w tych słowach: Postawcie Uryę na przedzie, kędy bój najzacięstszy, poczem cofnijcie się od niego, aby raniony został, a zginął.
[16] »Oblegając tedy Joab miasto, postawił Uryę na miejscu, o którem wiedział, że tam dzielni są ludzie.
[17] »Gdy tedy wypadli ludzie z miasta i natarli na Joaba, poległo kilku z ludu, ze sług Dawida, przyczem zginął też Urya Chittejczyk.
[18] »I posłał Joab i doniósł Dawidowi o całym przebiegu tej walki.
[19] »Polecił mianowicie posłańcowi jak następuje: Gdy opowiesz królowi o całym przebiegu tej walki do końca,
[20] »A wezbrałby się gniew króla, a zapytał się ciebie: Czemuście przystąpili tak blizko do miasta, aby walkę stoczyć? Alboście nie wiedzieli, że strzelają z muru?
[21] »Któż to zabił Abimelecha, syna Jerubeszeta? Wszak rzuciła nań kobieta wierzchni kamień młyński z muru, że zginął w Thebec! Czemuście przystępowali tak blizko do muru? - Wtedy powiesz: I sługa twój, Urya Chittejczyk, zginął!
[22] »Poszedł tedy posłaniec, a przybywszy doniósł Dawidowi wszystko, z czem go wysłał Joab.
[23] »I rzekł posłaniec do Dawida: Ponieważ ludzie ci w przemagającej byli liczbie, a wystąpili przeciw nam w pole, natarliśmy na nich, odpierając aż do wnijścia bramy.
[24] »Wtem strzelali łucznicy do sług twoich z muru, tak że zginęło kilku ze sług królewskich, a zginął również i sługa twój, Urya Chittejczyk.
[25] »I rzekł Dawid do posła: Tak powiesz Joabowi: Nie frasuj się o rzecz tę, bo już to w ten, już w inny sposób, chłonie miecz; dotrwaj w walce twej przeciw miastu, a zburz je! I tak dodawaj mu odwagi.
[26] »Gdy tedy usłyszała żona Uryi, że zginął Urya, mąż jej, opłakiwała męża swego.
[27] »Ale gdy przeminął czas żałoby, posłał Dawid i sprowadził ją do pałacu swego, i stała mu się żoną i urodziła mu syna. Niegodziwym jednak był postępek, którego dopuścił się Dawid w oczach Wiekuistego.