Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »O niemądrzy Galatowie! Któż was tak pobałamucił, że nie wierzycie prawdzie? Czyż nie wiecie, że za was Chrystus skazany na śmierć, za was do krzyża przybity?
[2] »To jedno mi tylko powiedzcie: co na was sprowadziło Ducha świętego: - zachowanie prawa, czy wiara w Chrystusa?
[3] »Tak niemądrzy jesteście, że rozpocząwszy żyć duchownie, kończycie cieleśnie!
[4] »Czyż to podobna, ażebyście wy tyle napróżno cierpieli? To być nie może.
[5] »Bóg dał wam Ducha swego i cudowną zmianę w was zaprowadził: czyż on to dla uczynków prawa, czy też dla wiary waszej to zdziałał?
[6] »Napisano, iż Abraham uwierzył i poczytano mu to ku usprawiedliwieniu:
[7] »wiedzcież przeto, że ci są synami Abrahama, którzy wierzą.
[8] »W duchu prorockim przepowiedziało Pismo, że wiara da usprawiedliwienie przed Bogiem; o Abrahamie bowiem wyrzekło, iż przezeń błogosławione będą wszystkie narody.
[9] »Więc wierzący na podobieństwo wierzącego Abrahama błogosławieństwo otrzymają;
[10] »poddani zaś prawu są poddani i przekleństwu, napisano bowiem: przeklęty każdy, kto nie wypełnił wszystkiego, co napisano w księdze prawa.
[11] »Ponieważ zaś nie napisano, aby prawo miało moc usprawiedliwienia: przeto sprawiedliwemu tylko wiara daje życie prawdziwe.
[12] »Prawo jest odrębnem od wiary: ktoby jednak prawo wypełnił, ten miałby życie.
[13] »Napisano: Przeklęty wszelki, kto wisi na drzewie. Chrystus, stawszy się dla nas tym przeklętym, uwolnił nas od przekleństwa prawa,
[14] »a tym sposobem błogosławieństwo dane Abrahamowi przez Jezusa Chrystusa rozszerzyło się na wszystkie narody; przez przyjęcie wiary objetnice Boże sprowadziliśmy na siebie.
[15] »Bracia, wiecie o tem, że człowiek nawet ma w poszanowaniu ważny testament i w niczem go nie zmienia; a cóż dopiero mówić o Bogu?
[16] »Abrahamowi i potomkowi jego dał Bóg objetnicę. Nie powiedziano: potomkom, ale potomkowi, a tym właśnie jest JEZUS CHRYSTUS.
[17] »Był to testament przez Boga dany; testamentu tego nie unieważniło prawo, które po czterystu trzydziestu latach nastąpiło:
[18] »bo nie mocą prawa odziedziczył Abraham ziemię Chanaan, ale mocą objetnicy, jaką otrzymał od Boga.
[19] »Jakież tedy znaczenie miało prawo? Danem ono było z wielką okazałością przez pośrednictwo Mojżesza dla utrzymania na wodzy złych skłonności ludzkich, a miało trwać do czasu przyjścia onego potomka objecanego.
[20] »Za czasowem trwaniem prawa już to samo przemawia, że użytym tu był pośrednik.
[21] »Czy przeto prawo przeciwnem jest objetnicy Bożej? Bynajmniej. Gdyby bowiem możebnem było prawo, któreby dało usprawiedliwienie, to takiem byłoby prawo Mojżeszowe.
[22] »Ale pismo mówi, że wszystko na świecie uległem jest grzechowi, i że tylko wiara w objecanego Jezusa Chrystusa usprawiedliwienie dać zdoła.
[23] »Zanim czas ten wiary się zbliżył, prawo strzegło nas, niby w twierdzy zamkniętych;
[24] »przygotowywało ono nas do przyjścia Chrystusowego, abyśmy przez wiarę weń usprawiedliwienie mieli;
[25] »gdy zaś przyszła wiara, już to przygotowanie niepotrzebnem się stało.
[26] »Już teraz przez wiarę w Jezusa Chrystusa staliście się synami Bożymi,
[27] »bo ktokolwiek w imię Jezusa Chrystusa chrzest przyjął, ten stał się Chrystusem.
[28] »Teraz nie masz między wami ani żyda, ani greczyna, ani niewolnika, ani wolnego, ani mężczyzny, ani kobiety: ale wszyscy jesteście jednem w Jezusie Chrystusie.
[29] »A jeżeli tak jest: to jesteście potomkiem Abrahama, a tem samem dziedzicem objetnicy mu danej.