Teksty » Kramstuck - Przysłowia Salomona » Księga Przysłów » Rozdział 14
«  Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Mądrość kobiet buduje ich dom, głupota - własną ręką go obala. [2] »Kto postępuje w prawości, ten się boi Boga, a kto krzywy w postępowaniu, ten Jego lekceważy. [3] »W ustach głupca jest rózga pychy; usta zaś mędrców ochraniają tychże. [4] »Gdzie niemasz byków, tam koryto próżne, a wiele zboża siłą wołu. [5] »Świadek wiarogodny, kto nigdy nie kłamie, a kto rozszerza łgarstwa, jest i kłamliwym świadkiem. [6] »Jeśli szuka szyderca mądrości, to jej niemasz, wiedza dla rozsądnego zaś jest łatwą. [7] »Idź zdaleka od człowieka głupiego, albowiem nie poznasz ust wiedzy. [8] »Mądrością rozumnego jest pojmowanie swej drogi, niedorzecznością głupców - omamienie. [9] »Wśród głupców rozprawia bluźnierstwo, wśród prawych zaś - łagodność. [10] »Samo tylko serce zna swoje własną gorycz, i w jego też radości nie bierze udziału obcy. [11] »Dom bezbożnych ulegnie zagładzie, namiot prawych zakwitnie. [12] »Nie jedna droga wydaje sie człowiekowi prawą, ale jej koniec prowadzi ku śmierci. [13] »Także i od śmiechu zaboli serce, a końcem radości jest smutek. [14] »Z dróg swoich nasyci się, kto nieczystego jest serca, a z swoich czynów człowiek dobry. [15] »Nierozsądny wierzy każdemu słowu, rozsądny zaś rozważa swój krok. [16] »Mędrzec obawia się i unika złego, głupiec zaś unosi się i uważa bezpiecznym. [17] »Gniewliwy wykonywa głupstwa, ale człowiek podstępny jest nienawidzony. [18] »Głupcy odziedziczają niedorzeczność, rozumni uwieńczają się wiedzą. [19] »Upokorzcie się źli przed dobrymi! złoczyńcy, u bram sprawiedliwego! [20] »Nawet swojemu najbliższemu nienawistnym jest ubogi, przyjaciół bogacza jest wielu. [21] »Kto bliźniego znieważa, ten grzeszy, kto się lituje nad uciśnionymi, będzie błogosławiony. [22] »Zaprawdę, błądzą ci co złe knują, a łaskę i prawdę osiągną ci, którzy rozsiewają dobre. [23] »Za każdym mozołem idzie pożytek, ale próżne słowa powodują tylko ubytek. [24] »Wieńcem dla mędrców jest ich bogactwo, niedorzeczność głupców niedorzecznością. [25] »Ocala duszę świadek prawdy, kłamstwo rozszerza zwodniczy. [26] »W bojaźni Boga jest opoka silna, jeszcze dzieciom ona będzie ochroną. [27] »Bojaźń Boga jest źródłem życia, do unikania sideł śmierci. [28] »W mnogości ludu jest ozdoba króla, brak narodu przestrachem jest panującego. [29] »Pobłażliwy ma wiele zastanowienia, gniewliwy wynosi swoję głupotę. [30] »Życiem dla ciała jest serce spokojne, zgnilizną w kościach jest zazdrość. [31] »Kto uciska ubogiego, ten bluźni Jego stwórcy, ten Go czci, co się lituje nad biednym. [32] »We własną złośliwość zostaje wtrącony złoczyńca; przy samej śmierci ufa sprawiedliwy. [33] »W sercu rozumnego spoczywa mądrość; z głębi głupców wychodzi ona na jaw. [34] »Sprawiedliwość podnosi naród, hańbą ludów jest grzech. [35] »Upodobanie ma król w słudze rozumnym, jego gniew spotyka haniebnego. 
«  Księga Przysłów 13 Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15  »