Teksty » Nowy Testament - Rakowski » 2 List do Koryntian » Rozdział 5
«  2 List do Koryntian 4 2 List do Koryntian 5 2 List do Koryntian 6  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wiemy bowiem, iż jeśliby ziemski nasz dom przybytku tego był rozwiązany, zbudowanie z Boga mamy dom nie rękoma uczyniony, wieczny na niebiesiech. [2] »Bo też w tym wzdychamy, mieszkaniem naszym onym, który jest z nieba, przyobleczonymi być żądając; [3] »Jeśliże też obleczeni, a nie nagimi nalezieni będziemy. [4] »Abowiemci my będąc w przybytku tym, wzdychamy będąc obciążeni; dla tego iż nie chcemy być zwleczeni, ale przyobleczeni, aby pożarta była śmiertelność od onego żywota. [5] »A on który sprawił nas ku temu samemu, jest Bóg, który też dał nam zadatek Ducha. [6] »Tusząc tedy zawsze, i wiedząc że przebywając w ciele, pielgrzymujemy od Pana; [7] »(Abowiem przez wiarę chodzimy, nie przez widzenie.) [8] »Lecz tuszymy, i upodobało się nam raczej pielgrzymować z ciała, a iść mieszkać do Pana. [9] »Przetoż też uprzejmie się staramy choć przebywając, choć pielgrzymując, abyśmy się jemu upodobali. [10] »Bo wszytkim nam objawić się potrzeba przed stolicą Christusową, aby odniósł każdy ono co czynił przez ciało, według onego co uczynił, choć dobre, choć złe. [11] »Wiedząc tedy on strach Pański, ludzi namawiamy, a Bogu jawnymi jesteśmy; a nadziewam się, iż też w sumnieniach waszych jesteśmy jawnymi. [12] »Abowiem nie znowu sami siebie zalecamy wam, ale pochob dając wam przechwalania się z nas; żebyście mieli co rzec przeciwko onym którzy się z oblicza przechwalają, a nie z serca. [13] »Bo choć się zapamiętywamy, Bogu zapamiętywamy; choć sobie rostropnie poczynamy, wam poczynamy. [14] »Abowiem ona miłość Christusowa przyciska nas; którzyśmy rozsądzili to, iż jeśli jeden za wszytkie umarł, tedy wszyscy umarli; [15] »A za wszytkie umarł, aby oni którzy żywą, już więcej samym sobie nie żyli, ale onemu który za nie umarł, i jest wzbudzony. [16] »A tak my odtąd żadnego nie znamy wedle ciała; A jeśliśmy też znali, wedle ciała, Christusa, ale już teraz więcej nie znamy. [17] »A tak jeśli kto jest w Christusie, nowym jest stworzeniem; starodawne rzeczy przeminęły, oto sstały się wszytkie nowe. [18] »A te wszytkie rzeczy z Boga, który pojednał nas samemu sobie przez Jezusa Christusa, i dał nam posługowanie onego zjednania. [19] »Tak iż Bóg był w Christusie świat jednając samemu sobie, nie przyczytając im upadków ich; i położył w nas onę mowę zjednania. [20] »Miasto Christusa tedy poselstwo odprawujemy, jakoby Bóg was napominał przez nas; Prosimy miasto Christusa: pojednajcie się z Bogiem. [21] »Abowiem onego, który nie uznał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy my sstali się sprawiedliwością Bożą w nim. 
«  2 List do Koryntian 4 2 List do Koryntian 5 2 List do Koryntian 6  »