1. | WUJEK.1923 | A ufałaś złości twej i mówiłaś: Niemasz, ktoby mię widział. Umiejętność twoja i mądrość, ta cię zdradziła, i mówiłaś w sercu twojem: Jam jest, a oprócz mnie niemasz inszej. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Bo ufasz w złości twojej, a mówisz: Nie widzi mię nikt. Mądrość twoja i umiejętność twoja, ta cię przewrotną uczyniła, abyś mówiła w sercu swem: Jam jest, a niemasz oprócz mnie innej. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Zaufałaś bowiem swojej niegodziwości i mówiłaś: Nikt mnie nie widzi. Twoja mądrość i twoja wiedza uczyniły cię przewrotną i mówiłaś w swoim sercu: Ja jestem i nie ma oprócz mnie żadnej innej. |
4. | CYLKOW | A mieniłaś się bezpieczną w niegodziwości twojej, mniemałaś: nikt mnie nie widzi. Mądrość i wiedza twoja, one cię uwiodły, żeś pomyślała w sercu swojém: Ja, a nikt inny. |
5. | TYSIĄCL.WYD5 | Polegałaś na twojej złości, mówiłaś: Nikt mnie nie widzi. Twoja mądrość i twoja wiedza sprowadziły cię na manowce. Mówiłaś w sercu swoim: Tylko ja, i nikt inny! |
6. | BRYTYJKA | A tak czułaś się bezpieczna w swej złości, mówiłaś: Nikt mnie nie widzi. Twoja mądrość i twoja wiedza skłoniły cię do odstępstwa, tak że myślałaś sobie: Ja jestem i nie ma żadnej innej. |
7. | POZNAŃSKA | Czułaś się bezpieczna w swej niegodziwości. Myślałaś: "Nikt mię nie widzi". Twoja mądrość i wiedza cię zwiodły, tak że myślałaś w swym sercu: - Ja, i nikt poza mną! |
8. | WARSZ.PRASKA | Lecz ty, ufając swej przewrotności, mówiłaś: Nikt mnie przecież nie widzi. Otóż zgubiły cię twoja wiedza i mądrość. Ciągle powtarzałaś w sercu, że tylko ty, i tylko ty jedna. |
9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A w twojej niegodziwości mieniłaś się bezpieczną, sądziłaś: Nikt mnie nie widzi. Twoja mądrość i wiedza, to one cię uwiodły, że pomyślałaś w swoim sercu: Ja i nikt inny. |
10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A tak czułaś się pewna w swym złu! Myślałaś: Nikt mnie nie widzi. Zwiodły cię twa mądrość i wiedza! A powtarzałaś sobie: Ja - i nie ma mnie równej! |