Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Którzy mówią drewnu: Tyś jest ojciec mój, a kamieniowi: Tyś mię urodził. Obrócili ku mnie tył a nie oblicze: a czasu utrapienia swego mówić będą: Powstań a wybaw nas. | 2. | GDAŃSKA.1881 | Którzy mówią drewnu: Tyś jest ojciec mój, a kamieniowi: Tyś mię spłodził. Bo się do mnie obrócili tyłem, a nie twarzą; ale czasu utrapienia swego mawiają: Wstań a wybaw nas. | 3. | GDAŃSKA.2017 | Którzy mówią do drewna: Ty jesteś moim ojcem, a do kamienia: Ty mnie zrodziłeś. Obrócili się bowiem do mnie plecami, a nie twarzą. Ale w czasie swojej niedoli powiedzą: Powstań i wybaw nas! | 4. | CYLKOW | Mówią do drewna: Tyś ojciec mój, a do kamienia: Tyś mnie spłodził! Bo obrócili się do Mnie karkiem, a nie twarzą; ale w czasie niedoli swej wołają: Wstań, a wybaw nas! | 5. | KRUSZYŃSKI | mówiący do drzewa: "Tyś ojcem moim", a do kamienia: "Ty dałeś mi życie". Bo obrócili się do mnie plecami, a nie twarzą, a w czasie nieszczęścia swego mówią: "Powstań i wybaw nas!" | 6. | TYSIĄCL.WYD1 | co mówią do drzewa: "Ty jesteś mym ojcem", a do opoki: "Ty mnie urodziłaś". Tak, tyłem się do mnie zwracają, nie twarzą, lecz w czasie swej niewoli wołają: "Wstań, ratuj!" | 7. | TYSIĄCL.WYD5 | Ci, którzy mówią do drzewa: Ty jesteś moim ojcem, a do kamienia: Ty mnie zrodziłeś, do Mnie zaś obracają się plecami, a nie twarzą, lecz gdy ich spotka nieszczęście, wołają: Powstań, wybaw nas! | 8. | BRYTYJKA | Którzy mówią do drewna: Ty jesteś moim ojcem, a do kamienia: Ty mnie zrodziłeś! Gdyż obrócili się do mnie plecami, a nie twarzą, a w czasie swojej niedoli mówią: Powstań i wybaw nas! | 9. | POZNAŃSKA | mówiący do drzewa: "Tyś moim ojcem!" a do kamienia: "Ty mnie zrodziłeś". Bo obrócili się do mnie plecami, nie twarzą. Lecz w czasie ucisku swego wołać będą: "Powstań i ratuj nas!" | 10. | WARSZ.PRASKA | ci wszyscy, którzy do kawałka drewna mówią: Ty jesteś moim ojcem!, a do zwykłego kamienia: To tyś mnie zrodził. Odwrócili się bowiem do Mnie plecami, a nie twarzą, lecz gdy spadły na nich nieszczęścia, wszyscy zaczęli wołać: Powstań i ratuj nas! | 11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Mówią do drewna: Ty jesteś moim ojcem, a do kamienia: Ty mnie spłodziłeś! Bo się do mnie zwrócili plecami, a nie twarzą. Lecz w czasie niedoli wołają: Wstań i nas wybaw! | 12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | którzy mówią do drewna: Ty jesteś moim ojcem! A do kamienia: Ty mnie zrodziłeś! Tak, obrócili się do Mnie plecami, nie twarzą, lecz w czasie swej niedoli wołają: Powstań, wybaw nas! |
|