1. | BUDNY.1574 | (9:22) Bo nie do ręką uczynionych świętych (pałaców) wszedł Christus (które są) kształtami prawdziwych (pałaców) ale do samego nieba, teraz jawić się osobie Bożej za nas. |
2. | WUJEK.1923 | Albowiem Chrystus nie wszedł do świątynie ręką uczynionej, która była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazował przed oblicznością Bożą za nami. |
3. | RAKOW.NT | Abowiem nie do świętych miejsc ręką uczynionych wszedł Christus, któreby były wzorami onych prawdziwych: Ale do samego nieba, aby się teraz okazował przed oblicznością Bożą za nami. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami, |
5. | GDAŃSKA.2017 | Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej ręką, która była odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby teraz stawać dla nas przed obliczem Boga; |
6. | JACZEWSKI | Nie wszedł Jezus do domu ręką ludzką zbudowanego, do domu będącego tylko obrazem nieba; ale wszedł do nieba samego, aby był naszym orędownikiem u Boga; |
7. | SYMON | Chrystus bowiem wszedł nie do Świątnicy rękoma zbudowanej, która była obrazem tylko Świątnicy prawdziwej, ale do samego nieba, by teraz stawał tam przed Bogiem za nami. |
8. | MARIAWICI | Albowiem Pan Jezus wszedł do Świątnicy nie ręką uczynionej, która była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego Nieba, aby się teraz stawił Obliczu Bożemu za nas. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | Chrystus bowiem nie wszedł do tej świątyni rękoma zbudowanej i będącej wizerunkiem (świątyni) prawdziwej, ale do samego nieba, aby wstawiać się za nami przed obliczem Boga. |
10. | DĄBR.GR.1961 | Chrystus bowiem nie wszedł do tej świątyni, zbudowanej rękoma i będącej tylko wizerunkiem (świątyni) prawdziwej, ale do samego nieba, aby wstawiać się za nami przed obliczem Boga. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej [świątyni], ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga, |
12. | BRYTYJKA | Albowiem Chrystus nie wszedł do świątyni zbudowanej rękami, która jest odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się wstawiać teraz za nami przed obliczem Boga; |
13. | POZNAŃSKA | Chrystus bowiem nie wszedł do świętego namiotu, który sporządziły ludzkie ręce jako namiastkę tego prawdziwego, ale wszedł do samego nieba. Teraz oręduje za nami przed Bogiem. |
14. | WARSZ.PRASKA | Chrystus wszedł bowiem nie do świątyni zbudowanej rękami ludzkimi, będącej jedynie [słabym] odbiciem świątyni prawdziwej; wszedł do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami u Boga, |
15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Ponieważ Chrystus nie wszedł do miejsc Świętych zrobionych rękami, odbijających obraz tych prawdziwych ale do samego Nieba, by z naszego powodu być widzialnym osobie Boga. |
16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Chrystus bowiem wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami, będącej odbiciem prawdziwej, ale do samego nieba, aby teraz reprezentować nas przed obliczem Boga. |
17. | TOR.PRZ.2023 | Chrystus bowiem wszedł nie do uczynionego ręką Świętego Świętych, które byłoby odbiciem prawdziwego, lecz do samego nieba, aby teraz być obecnym w naszym imieniu przed obliczem Boga; |