1. | WUJEK.1923 | Aby słuchało mądrości ucho twoje: nakłoń serca swego ku poznaniu roztropności. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności; |
3. | GDAŃSKA.2017 | Nadstawiając swego ucha na mądrość i nakłaniając swe serce ku rozumowi; |
4. | KRAMSTUCK | Byś naginał ku mądrości ucho swoje, nakłaniał swe serce ku pojętności, |
5. | CYLKOW | Abyś uważnie podał mądrości twe ucho, a nakłonił ku rozsądkowi serce twoje, |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | ku mądrości nachylisz swe ucho, ku roztropności skłonisz swe serce; |
7. | BRYTYJKA | Nadstawiając ucha na mądrość i zwracając serce do rozumu, |
8. | POZNAŃSKA | nastawiając ucha swego na mądrość i skłaniając serce ku roztropności, |
9. | WARSZ.PRASKA | i w stronę mądrości nadstawisz swe ucho, a serce otworzysz na rozsądek; |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | byś uważnie nadstawił Mądrości twoje ucho i nakłonił ku rozsądkowi twoje serce; |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | nadstawiając swoje ucho na mądrość, nakłaniając swe serce do badania; |
12. | TOR.PRZ.2023 | Zwracając swoje ucho na mądrość i skłaniając swoje serce ku rozumowi; |