1. | BUDNY.1574 | A usłyszawszy uczniowie jego zlękli się wielce mówiąc: Ktoż przeto może zbawion być? |
2. | WUJEK.1923 | A usłyszawszy to uczniowie, dziwowali się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawion? |
3. | RAKOW.NT | A usłyszawszy uczniowie jego zdumieli się srodze, mówiąc: Któż tedy może być zbawion? |
4. | GDAŃSKA.1881 | Co usłyszawszy uczniowie jego, zdumieli się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawion? |
5. | GDAŃSKA.2017 | Gdy jego uczniowie to usłyszeli, zdumieli się bardzo i pytali: Któż więc może być zbawiony? |
6. | SOŁOWEYCZYK.MAT | A usłyszawszy to uczniowie, zdumieli się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawion? |
7. | SZCZEPAŃSKI | A słysząc [to] uczniowie bardzo się zdumiewali, i mówili: Któż więc zdoła się zbawić? |
8. | MARIAWICI | A usłyszawszy to uczniowie, dziwowali się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawiony? |
9. | GRZYM1936 | Co słysząc uczniowie, upadli na duchu i mówili: Któż tedy będzie zbawiony? |
10. | DĄBR.WUL.1973 | Posłyszawszy to uczniowie dziwili się bardzo mówiąc: Któż tedy może być zbawiony? |
11. | DĄBR.GR.1961 | Posłyszawszy to uczniowie zdumiewali się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawiony? |
12. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy uczniowie to usłyszeli, bardzo się przerazili i pytali: Któż więc może być zbawiony? |
13. | BRYTYJKA | A gdy to usłyszeli uczniowie, zaniepokoili się bardzo i mówili: Któż tedy może być zbawiony? |
14. | POZNAŃSKA | Usłyszawszy to uczniowie bardzo się dziwili, mówiąc: - Któż więc może być zbawiony? |
15. | WARSZ.PRASKA | Na takie słowa zdumieli się bardzo uczniowie i mówili: Któż więc może być zbawiony. |
16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Co gdy jego uczniowie usłyszeli, zdumiewali się bardzo, mówiąc: Kto więc może być zbawiony? |
17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdy uczniowie to usłyszeli, byli bardzo zdziwieni: Kto w takim razie może być zbawiony? - pytali. |
18. | TOR.PRZ.2023 | Gdy usłyszeli to Jego uczniowie, bardzo się zdumieli, mówiąc: Kto więc może zostać zbawiony? |