1. | BUDNY.1574 | (10:5) A on pojrzawszy nań, i zlększy się rzekł: Co jest panie? A (on) rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed Boga. |
2. | WUJEK.1923 | A on nań pilnie patrząc, przestraszony będąc, rzekł: Co jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed oczyma Bożemi. |
3. | RAKOW.NT | A on pilnie patrząc nań, a przestraszony będąc, rzekł: Cóż jest Panie? i rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamiątkę przed Bogiem. |
4. | GDAŃSKA.1881 | A on pilnie nań patrząc, a przestraszony będąc, rzekł: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed obliczność Bożą. |
5. | GDAŃSKA.2017 | A on uważnie patrzył na niego i będąc przestraszonym, zapytał: Co, Panie? I odpowiedział mu: Twoje modlitwy i jałmużny dotarły przed oblicze Boga jako przypomnienie. |
6. | JACZEWSKI | Ten wejrzawszy nań przestraszył się i powiedział: "Panie, ktoś ty jest?" A Anioł mu na to: "Wspomniał Bóg na modlitwy twoje i na jałmużny twoje. |
7. | SZCZEPAŃSKI | A on, uważnie spojrzawszy na niego, strachem zdjęty, zapytał: Co jest, Panie? On mu zaś odrzekł: Twoje modlitwy i twe jałmużny stanęły w pamięci przed obliczem Pana. |
8. | MARIAWICI | A on pilnie nań patrząc, zdjęty strachem, rzekł: Ktoś jest, Panie? A on rzekł: Modlitwy twoje i jałmużny twoje wstąpiły na pamięć przed Obliczem Bożem, |
9. | DĄBR.WUL.1973 | A on pilnie nań patrząc, strachem zdjęty, zapytał: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje zachował Bóg w pamięci. |
10. | DĄBR.GR.1961 | A on uważnie patrząc na niego zalękniony zapytał: Cóż jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i twoje jałmużny Bóg zachował w pamięci. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | On zaś, wpatrując się w niego z lękiem, zapytał: Co, panie? Odpowiedział mu: Modlitwy twoje i jałmużny stały się ofiarą, która przypomniała ciebie Bogu. |
12. | BRYTYJKA | Ten zaś, strachem zdjęty, utkwił w nim wzrok i rzekł: Co jest, Panie? I rzekł mu: Modlitwy twoje i jałmużny twoje jako ofiara dotarły przed oblicze Boże. |
13. | POZNAŃSKA | Ten zaś wpatrując się w niego, ze strachem zapytał: "O co chodzi, panie?". "Modlitwy twoje dotarły przed oblicze Boga, a jałmużny przypomniały Mu o tobie - odpowiedział anioł. - |
14. | WARSZ.PRASKA | A on przypatrując się mu z lękiem zapytał: Co, Panie? Anioł zaś odpowiedział: Twoje modlitwy i dobre uczynki wyświadczane ubogim dotarły do Boga niczym miła Mu ofiara. |
15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zaś on, kiedy na niego spojrzał, będąc napełniony bojaźnią, powiedział: Co jest, panie? Więc mu powiedział: Twoje modlitwy i twoje jałmużny doszły na pamiątkę przed Boga. |
16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Korneliusz, wpatrzony w niego i przestraszony, zapytał: Co się stało, panie? Twoje modlitwy oraz twoje datki - odpowiedział anioł - sprawiły, że Bóg zwrócił na ciebie uwagę. |
17. | TOR.PRZ.2023 | A on, wpatrując się w niego, ogarnięty lękiem powiedział: Cóż jest, Panie? I odpowiedział mu: Twoje modlitwy i dary miłosierdzia wstąpiły przed oblicze Boga ku przypomnieniu. |