« DzA 5:3 Dzieje Apostolskie 5:4 DzA 5:5 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.BUDNY.1574(5:5) Aza nie twoje u ciebie będąc, było? I przedane w twojej władzy było. Co (jest) żeś położył wsercu twojem rzecz tę? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu.
2.WUJEK.1923Azaż zostawiając nie tobie zostawało? a przedawszy nie w mocy twéj była? Czemuś tę rzecz do serca twego przypuścił? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu.
3.RAKOW.NTZali zostawiony nie tobie został, a przedany nie w twojejli zwierzchności był? Cóż jest żeś włożył do serca swego sprawę tę? Nie skłamałeś ludziam, ale Bogu.
4.GDAŃSKA.1881Izali to, coś miał, nie twoje było? a coś sprzedał, nie w twojej mocy zostawało? Przeczżeś tę rzecz przypuścił do serca twego? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu.
5.GDAŃSKA.2017Czy to, co miałeś, nie było twoje? A to, co otrzymałeś za sprzedaż, czy nie pozostawało w twojej mocy? Dlaczego dopuściłeś to do swego serca? Nie okłamałeś ludzi, lecz Boga.
6.JACZEWSKICzyż żądał kto od ciebie tej roli? Czyż wziętych za nią pieniędzy nie mogłeś sobie zatrzymać? Po coś się tego kłamstwa dopuścił? Nie przed ludźmi ale przed Bogiem skłamałeś".
7.SZCZEPAŃSKICzyż niesprzedana nie była twą własnością, a coś wziął z jej sprzedaży, czyż nie pozostawało w twej mocy? Dlaczegoś w twem sercu rzecz taką postanowił? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu!
8.MARIAWICIIzali (ta rola), gdybyś chciał, nie mogłaby zostać przy tobie? A gdy była sprzedaną, izali nie w twojej mocy była (zapłata za nią)? Czemuś tedy tę rzecz położył w sercu swojem? Nie skłamałeś ludziom, ale Bogu.
9.DĄBR.WUL.1973Czyż nie sprzedana nie była twoją, a coś za nią otrzymał, czyż nie należało do ciebie? Czemuś myśl taką dopuścił do serca swego? Nie ludziom skłamałeś, ale Bogu.
10.DĄBR.GR.1961Czyż – nie sprzedana – nie była twoja, a to coś za nią dostał, czyż nie należało do ciebie? Czemu dopuściłeś do swego serca taki uczynek? Nie ludziom skłamałeś, ale Bogu.
11.TYSIĄCL.WYD5Czy przed sprzedażą nie była twoją własnością, a po sprzedaniu czyż nie mogłeś rozporządzać tym, coś za nią otrzymał? Jakże mogłeś dopuścić myśl o takim uczynku? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu.
12.BRYTYJKACzyż póki ją miałeś, nie była twoją, a gdy została sprzedana, czy nie mogłeś rozporządzać pieniędzmi do woli? Cóż cię skłoniło do tego, żeś tę rzecz dopuścił do serca swego? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu.
13.POZNAŃSKACzyż nie twoją własnością była posiadłość i czyż nie twoje były pieniądze z jej sprzedaży? Czemu w sercu twoim zrodziła się myśl o tym czynie? Nie ludzi oszukałeś, lecz Boga".
14.WARSZ.PRASKAPrzecież była twoją własnością, a gdy ją już sprzedałeś, czyż nie mogłeś dowolnie rozporządzać tym, co za nią otrzymałeś? Jak mogłeś zdecydować się na tak niecny czyn? Przecież nie ludzi okłamałeś, tylko Boga!
15.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Czyż pozostając twoim nie pozostawał na miejscu, a kiedy został sprzedanym czy nie był w twojej władzy? Po co umieściłeś sobie tę sprawę w twoim sercu? Nie ludziom skłamałeś, ale Bogu.
16.EIB.BIBLIA.2016.LITCzy gdy należała do ciebie, nie miałeś do niej prawa własności? A po sprzedaży - czy nie mogłeś zarządzać pieniędzmi według swojej woli? Co sprawiło, że przyzwoliłeś w swoim sercu na taki czyn? Okłamałeś nie ludzi, lecz Boga.
17.TOR.PRZ.2023Czy pozostając twoją, nie należała do ciebie? A po sprzedaniu, zapłata nie była w twej władzy? Dlaczego tę rzecz dopuściłeś do swojego serca? Skłamałeś nie ludziom, lecz Bogu.