« Łuk 8:23 Ewangelia Łukasza 8:24 Łuk 8:25 » 

Pokaż oryg. numery wersetów
1.BUDNY.1574A przystąpiwszy przebudzali go mówiąc, Nauczycielu, giniemy. A on ze snu wstawszy, zagroził wiatrowi i nawałności wodnej, i uspokoiły się, i było cicho.
2.WUJEK.1923A przystąpiwszy, obudzili go, mówiąc: Mistrzu! giniemy. A on wstawszy, zfukał wiatr i nawałność wody, i przestała, i stała się pogoda.
3.RAKOW.NTA przystąpiwszy obudzili go, mówiąc: Mistrzu, mistrzu, giniemy! A on wstawszy sfukał wiatr i wał wodny; i przestały, i było uciszenie.
4.GDAŃSKA.1881A przystąpiwszy, obudzili go, mówiąc: Mistrzu, mistrzu! giniemy. A on ocknąwszy się, zgromił wiatr i wały wodne, i uśmierzyły się, i stało się uciszenie.
5.GDAŃSKA.2017Podeszli więc i obudzili go, mówiąc: Mistrzu, mistrzu, giniemy! Wówczas wstał, zgromił wiatr i wzburzone fale, a one się uspokoiły i nastała cisza.
6.SZCZEPAŃSKIPrzystąpili więc i obudzili Go, mówiąc: Mistrzu, <Mistrzu>, giniemy! On zaś, powstawszy, nakazał wichrowi i wodnym bałwanom, a one zaniechały, i stała się cisza.
7.MARIAWICIPrzystąpiwszy tedy uczniowie, obudzili Go, mówiąc: Mistrzu, giniemy. A On wstawszy, zgromił wiatr i onę nawałność wody; i przestała, i stało się uciszenie.
8.BIESZK.ŁUK.1931Przeto przystąpili uczniowie do niego i obudzili go, wołając: „Mistrzu, mistrzu, giniemy!”. A Jezus wstał i rozkazał wichrowi i wodom rozszalałym, by się uspokoiły. I oto, uspokoiły się i nastała głęboka cisza.
9.GRZYM1936Przystąpili więc do niego, żeby go obudzić i mówili mu: Mistrzu, giniemy. A on, podnosząc się, wichrom i bałwanom rozkazał; i uspokoiły się a nastała cisza.
10.DĄBR.WUL.1973Przystępując tedy zbudzili go mówiąc: Nauczycielu, giniemy! A on powstając nakazał wichrowi i nawałnicy wody, a ustąpiły: i nastała cisza.
11.DĄBR.GR.1961Przystąpiwszy tedy zbudzili go mówiąc: Panie, Panie, giniemy! A on powstał i rozkazał wichrowi i nawale wód, a ustąpiły: i nastała cisza.
12.TYSIĄCL.WYD5Przystąpili więc do Niego i obudzili Go, wołając: Mistrzu, Mistrzu, giniemy! On zaś wstał, rozkazał wichrowi i wzburzonej fali: uspokoiły się, i nastała cisza.
13.BRYTYJKATedy przystąpili do niego i zbudzili go, mówiąc: Mistrzu, Mistrzu, giniemy. A On obudziwszy się, zgromił wiatr i wzburzone fale, a one uspokoiły się i nastała cisza.
14.POZNAŃSKAI zbudzili Go, mówiąc: - Nauczycielu, Nauczycielu, giniemy! On zaś powstawszy rozkazał wichrowi i wzburzonym falom. I uspokoiły się, i nastała cisza.
15.WARSZ.PRASKAPrzystąpili więc do Niego i obudzili Go, mówiąc: Nauczycielu, Nauczycielu, giniemy! Wówczas On, podniósłszy się, upomniał wicher i wzburzoną wodę, a one uległy i zapanowała cisza.
16.ŚLĄSKIE.TOW.BIB.Zatem podeszli oraz go obudzili, mówiąc: Mistrzu, Mistrzu, giniemy. Zaś on, rozbudzony, zgromił wiatr oraz wzburzenie wody; zatem się zatrzymały i stała się cisza.
17.EIB.BIBLIA.2016.LITPrzysunęli się zatem do Niego i obudzili Go. Mistrzu! Mistrzu! - wołali. - Giniemy! A On, wyrwany ze snu, skarcił wiatr i wzburzone fale. Wtedy burza ustała i zapanowała cisza.
18.TOR.PRZ.2023Zbliżyli się więc i obudzili Go, mówiąc: Mistrzu, Mistrzu! Giniemy. A On rozbudził się, zgromił wiatr i wzburzone fale; i przestały, i nastała cisza.