Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | A przepomnieliście napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój nie wzgardzaj kaźni pańskiej, ani osłabiaj od niego strofowany. | 2. | WUJEK.1923 | A zapamiętaliście pociechy, która nam jako synom mówi, rzekąc: Synu mój! nie wzgardzaj karania Pańskiego, ani osłabiaj, gdy od niego strofowan bywasz. | 3. | RAKOW.NT | A zapamiętaliście napominania, któreż z wami jako z synmi rosprawuje: Synu mój, nie waż lekce karania Pańskiego, ani osłabiaj od niego strofowany będąc. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Czyliście zapamiętali napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój, nie lekceważ sobie kaźni Pańskiej, a nie trać serca, gdy od niego bywasz karany; | 5. | GDAŃSKA.2017 | I zapomnieliście o napomnieniu, które jest kierowane do was jako synów: Mój synu, nie lekceważ karania Pana i nie zniechęcaj się, gdy on cię napomina. | 6. | JACZEWSKI | i zapomnieliście o pociesze, którą Bóg objecuje synom swoim mówiąc: Synu, nie zaniedbuj karności Pańskiej; ani się użalaj, gdy cię strofuje: | 7. | SYMON | a zapomnieliście przy tem o napomnieniu, z jakiem zwraca się do was Bóg, jak do synów, tak mówiąc: "Synu mój, nie odrzucaj karania Pańskiego, ani upadaj na duchu, gdy cię strofuje. | 8. | MARIAWICI | a jużeście zapomnieli Pociechy, która do was, jako do synów, tak mówi: Synu mój, nie zaniedbuj karania Pańskiego, ani nie upadaj na duchu, gdy będziesz od Niego strofowan. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | a zapomnieliście o pocieszeniu, z jakim zwraca się do was jak do synów, mówiąc: Synu mój, nie odrzucaj karania Pańskiego ani nie upadaj na duchu, gdy cię strofuje, | 10. | DĄBR.GR.1961 | a zapomnieliście o pocieszeniu, jakie zwrócone jest do was jak do synów: Synu mój, nie lekceważ upomnień Pańskich, ani nie upadaj na duchu, gdy cię strofuje, | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | a zapomnieliście o napomnieniu, z jakim się zwraca do was jako do synów: Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana, nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza. | 12. | BRYTYJKA | I zapomnieliście o napomnieniu, które się zwraca do was jak do synów:Synu mój, nie lekceważ karania Pańskiego Ani nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza; | 13. | POZNAŃSKA | nie zapomnieliście też zachęty skierowanej do was jak do synów: "Synu mój, nie lekceważ sobie karcenia Pańskiego ani też karcony nie załamuj się. | 14. | WARSZ.PRASKA | a już chyba zapomnieliście o słowach, z którymi zwrócił się do was jak do swoich dzieci Pan mówiąc: Synu mój, staraj się nie lekceważyć karania Pańskiego i nie upadaj na duchu, gdy Pan pocznie cię doświadczać. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Zapomnieliście też o zachęcie, która jest wam przedkładana jako dzieciom: Moje dziecko, nie lekceważ karcenia Pana, ani nie bądź bez sił, kiedy jesteś przez niego doświadczany. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Całkowicie zapomnieliście też o zachęcie, która odnosi się do was jako synów: Synu mój, nie lekceważ pouczeń Pana i nie zniechęcaj się, gdy On wytyka ci błędy. | 17. | TOR.PRZ.2023 | I całkowicie zapomnieliście o zachęcie, którą zwraca się do was jak do synów: Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana, i nie bądź osłabiony, gdy Pan ciebie napomina; |
|