Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | Bo nasza pochwała ta jest, świadecstwo sumnienia naszego, że wprostocie i szczyrości Bożej, nie w mądrości cielesnej, ala w łasce Bożej obcowaliśmy na świecie, a zwłaszcza u was. | 2. | WUJEK.1923 | Albowiem ta jest pochwała nasza, świadectwo sumnienia naszego, iż w prostości serca i szczerości Bożéj, a nie w mądrości cielesnéj, ale w łasce Bożéj obcowaliśmy na tym świecie, a najwięcéj u was. | 3. | RAKOW.NT | Abowiem przechwalanie nasze to jest, świadectwo sumnienia naszego, iż w prostości i szczyrości Bożej, nie w mądrości cielesnej, ale w łasce Bożej obcowaliśmy na świecie, a tym więcej w was. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami. | 5. | GDAŃSKA.2017 | To bowiem jest naszą chlubą: świadectwo naszego sumienia, że w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Boga postępowaliśmy na świecie, a szczególnie względem was. | 6. | JACZEWSKI | Świadczymy się sumieniem, iż to uważamy sobie za chlubę, że w prostocie serca i z całą otwartością, tak jak przed Bogiem, a nie obłudnie, przy łasce Bożej zachowaliśmy się tu na świecie, a szczególniej też w stosunku do was. | 7. | SYMON | Bo tać jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, iż w prostocie serca i szczerości z Boga, i nie w mądrości cielesnej, ale w łasce Bożej, sprawowaliśmy się na tym świecie, a zwłaszcza śród was. | 8. | MARIAWICI | Albowiem chwała nasza ta jest: świadectwo sumienia naszego, że w czystości serca i szczerości Bożej, a nie w mądrości cielesnej, ale podług łaski Bożej obcowaliśmy na tym świecie, a najwięcej pośród was. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | Bo chlubą naszą jest świadectwo naszego sumienia, żeśmy w prostocie serca i szczerości Bożej i nie w mądrości cielesnej, ale w łasce Bożej postępowali na tym świecie, a zwłaszcza pośród was. | 10. | DĄBR.GR.1961 | Chlubą naszą jest świadectwo naszego sumienia, żeśmy w prostocie serca i szczerości Bożej i nie w mądrości cielesnej, ale w łasce Bożej postępowali na tym świecie, a zwłaszcza wśród was. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Chlubą bowiem jest dla nas świadectwo naszego sumienia, bo w prostocie serca i szczerości wobec Boga, a nie według mądrości doczesnej, lecz według łaski Bożej postępowaliśmy na tym świecie, szczególnie względem was. | 12. | BRYTYJKA | To bowiem jest chlubą naszą: Świadectwo sumienia naszego, że wiedliśmy życie na tym świecie, zwłaszcza zaś między wami, w świątobliwości i czystości Bożej, nie w cielesnej mądrości, lecz w łasce Bożej. | 13. | POZNAŃSKA | Naszą chlubą jest świadectwo naszego sumienia o tym, że kierowaliśmy się w świecie, a tym bardziej wobec was, prostotą i szczerością otrzymaną od Boga. Nie kierowaliśmy się mądrością naturalną, lecz łaską Bożą. | 14. | WARSZ.PRASKA | Chlubą bowiem jest dla nas świadectwo naszego sumienia, bo w prostocie serca i szczerości wobec Boga, a nie według mądrości ciała, lecz według łaski Bożej postępowaliśmy na tym świecie, szczególnie względem was. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Gdyż tą jest nasza chluba, świadectwo naszego sumienia, że przebywaliśmy na świecie choć w większym stopniu między wami nie w mądrości ciała wewnętrznego, ale w prostocie i prawości Boga. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | W tym wszystkim naszą chlubą było świadectwo naszego sumienia. Potwierdzało nam ono, że w stosunkach z ludźmi, a szczególnie z wami, postępowaliśmy z właściwą Bogu prostotą i szczerością - nie jako po ludzku mądrzy, lecz jako polegający na Jego łasce. | 17. | TOR.PRZ.2023 | To bowiem jest naszą chlubą – świadectwo naszego sumienia, że żyliśmy na tym świecie w prostocie, w szczerości Boga, nie w cielesnej mądrości, lecz w łasce Boga, a tym obficiej u was. |
|