1. | BUDNY.1574 | A on rzekł im: Błoto mi włożył na oczy, i omyłem, i widzę. Mówili przeto z Faryzeuszów niektórzy: Ten człowiek nie jest od Boga, iż soboty nie strzeże. Inszy lepak mówili, jako może człowiek grzeszny takowe znamiona czynić? I było rozerwanie między nimi. |
2. | WUJEK.1923 | Mówili tedy niektórzy z Pharyzeuszów: Ten człowiek nie jest od Boga, który nie chowa szabbatu. A drudzy mówili: Jakoż może człowiek grzeszny te cuda czynić? i było rozerwanie między nimi. |
3. | RAKOW.NT | Mówili tedy z Faryzeuszów niektórzy: Ten człowiek nie jest od Boga, iż Szabatu nie zachowuje. Drudzy mówili: Jakoż może człowiek grzesznik takowe znamiona czynić? I rozerwanie było między nimi. |
4. | GDAŃSKA.1881 | Tedy niektóry z Faryzeuszów rzekł: Człowiek ten nie jest z Boga; bo nie strzeże sabatu. Drudzy zasię mówili: Jakoż może człowiek grzeszny takowe cuda czynić? I było rozerwanie między nimi. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Wtedy niektórzy z faryzeuszy powiedzieli: Ten człowiek nie jest z Boga, bo nie przestrzega szabatu. Inni natomiast mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cuda? I nastąpił wśród nich rozłam. |
6. | SZCZEPAŃSKI | Niektórzy więc z faryzeuszów rzekli: Nie jest od Bogu ten Człowiek, bo szabatu nie przestrzega! Inni {jednak} mówili: Jakżeby mógł człowiek grzeszny takie działać cuda? I nastąpił rozłam wśród nich. |
7. | MARIAWICI | Mówili tedy niektórzy z Faryzeuszów: Nie jest ten człowiek od Boga, bo nie zachowuje Szabatu. A drudzy zaś mówili: Jakoż może grzeszny człowiek takie cuda czynić? |
8. | GRZYM1936 | A na to rzekli mu niektórzy faryzeusze: Nie może być od Boga ten człowiek, który nie zachowuje szabatu. Inni zaś mówili: Jakże może grzesznik czynić takie cuda? I podzieliły się ich zdania. |
9. | DĄBR.WUL.1973 | Mówili tedy niektórzy z faryzeuszów: Człowiek ten, który szabatu nie przestrzega, nie jest od Boga. A drudzy mówili: Jakże może człowiek grzeszny czynić takie cuda? I doszło do rozdwojenia między nimi. |
10. | DĄBR.GR.1961 | Mówili tedy niektórzy z faryzeuszów: Nie od Boga ten człowiek, skoro nie przestrzega szabatu. A drudzy mówili: Jakże może grzeszny człowiek działać takie cuda? I doszło do rozdwojenia między nimi. |
11. | TYSIĄCL.WYD5 | Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Inni powiedzieli: Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki? I powstał wśród nich rozłam. |
12. | BRYTYJKA | Na to niektórzy faryzeusze rzekli: Człowiek ten nie jest z Boga, bo nie przestrzega sabatu; inni natomiast mówili: Jakże może człowiek grzeszny dokonywać takich cudów? I nastąpił rozłam wśród nich. |
13. | POZNAŃSKA | Niektórzy faryzeusze powiedzieli więc: - Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie przestrzega szabatu! Ale inni mówili: - Jakżeż człowiek grzeszny może czynić takie znaki? I doszło między nimi do rozłamu. |
14. | WARSZ.PRASKA | Wtedy niektórzy spośród faryzeuszy powiedzieli: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. A inni, pytali: Lecz jak wobec tego, jeśli jest grzesznikiem, może czynić takie znaki? I doszło między nimi do rozdwojenia. |
15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Więc niektórzy z faryzeuszy mówili: Ten człowiek nie jest od Boga, gdyż nie zachowuje szabatu. Zaś inni mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cuda? I był wśród nich rozłam. |
16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Niektórzy z faryzeuszów stwierdzili zatem: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie przestrzega szabatu. Inni natomiast byli zdania, że grzeszny człowiek nie może czynić takich znaków. I doszło między nimi do rozłamu. |
17. | TOR.PRZ.2023 | Mówili więc niektórzy z faryzeuszów: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Inni mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cudowne znaki? I powstał rozłam wśród nich. |
18. | ODN.B.BRZ.2023 | Mówili więc niektórzy z faryzeuszy: Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie przestrzega dnia odpoczynku. Inni mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cuda? Powstał rozłam między nimi. |