Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | A gdzie ji kolwiek popadnie rostrąca ji, że ślini się, i zgrzyta zębami swemi, a schnie, i mówiłem uczniom twoim aby go wygnali, lecz nie mogli. | 2. | WUJEK.1923 | (9:17) Który gdzieżkolwiek go napadnie, tłucze go, i ślini się i zgrzyta zębami a schnie; i mówiłem uczniom twoim, aby go wyrzucili, a nie mogli. | 3. | RAKOW.NT | A gdzie go kolwiek napadnie, rozdziera go, i ślini się, i zgrzyta zębami swymi, i schnie. I mówiłem uczniom twym, aby go wyrzucili, a nie mogli. | 4. | GDAŃSKA.1881 | Ten gdziekolwiek go popadnie, rozdziera go, a on się ślini, i zgrzyta zębami swemi i schnie; i mówiłem uczniom twoim, aby go wygnali; ale nie mogli. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Ten, gdziekolwiek go chwyci, szarpie nim, a on się pieni, zgrzyta zębami i schnie. I mówiłem twoim uczniom, aby go wypędzili, ale nie mogli. | 6. | SZCZEPAŃSKI | [on] to gdziekolwiek go dopadnie, rzuca nim o ziemię, tak iż toczy pianę i zgrzyta zębami i drętwieje. Mówiłem wprawdzie uczniom twoim, by go wypędzili, ale nie zdołali. | 7. | MARIAWICI | (9:17) który gdziekolwiek go napadnie, tłucze go: i ślini się, i zgrzyta zębami, i schnie. I mówiłem uczniom Twoim, aby go wyrzucili, a nie mogli. | 8. | GRZYM1936 | i kiedy go napadnie, rzuca nim o ziemię; pieni się wtedy, zgrzyta zębami i przytomność traci; prosiłem uczniów twoich, żeby go uwolnili od złego ducha, ale nie mogli. | 9. | DĄBR.WUL.1973 | (9:17) A ten, gdziekolwiek go napadnie, rzuca go o ziemię i pieni się, i zgrzyta zębami, i drętwieje. I rzekłem uczniom twoim, aby go wyrzucili, ale nie mogli. | 10. | DĄBR.GR.1961 | (9:17) A ten, gdziekolwiek go napadnie, rzuca go o ziemię, i pieni się, i zgrzyta zębami, i drętwieje. I powiedziałem uczniom twoim, aby go wyrzucili, ale nie mogli. | 11. | TYSIĄCL.WYD5 | Ten, gdziekolwiek go pochwyci, rzuca nim, a on wtedy się pieni, zgrzyta zębami i drętwieje. Powiedziałem Twoim uczniom, żeby go wyrzucili, ale nie mogli. | 12. | BRYTYJKA | A ten, gdziekolwiek go pochwyci, szarpie nim, a on pieni się i zgrzyta zębami i drętwieje; i mówiłem uczniom twoim, aby go wygnali, ale nie mogli. | 13. | POZNAŃSKA | I gdziekolwiek go pochwyci, rzuca na ziemię, a on się ślini i zgrzyta zębami, i drętwieje. Powiedziałem Twoim uczniom, żeby go wyrzucili, ale nie mogli. | 14. | WARSZ.PRASKA | Ten, gdy go uchwyci, ciska nim na wszystkie strony; a on pieni się wtedy, zgrzyta zębami i drętwieje. Prosiłem już Twoich uczniów, żeby go wyrzucili, ale nie mogli. | 15. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A kiedy nim owładnie, szarpie go, pieni się, zgrzyta zębami i wycieńcza; więc mówiłem twoim uczniom, aby go wyrzucili, ale nie byli w stanie. | 16. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A ten, gdziekolwiek go chwyci, rzuca nim i szarpie. Chłopiec wtedy ślini się, zgrzyta zębami i sztywnieje. Prosiłem Twoich uczniów, aby wypędzili tego ducha, ale nie zdołali. | 17. | TOR.PRZ.2023 | I kiedy go pochwyci, rzuca nim, a on pieni się, zgrzyta zębami i drętwieje; mówiłem Twoim uczniom, aby go wyrzucili, a nie mogli. |
|