Pokaż oryg. numery wersetów1. | BUDNY.1574 | To gdy im mówił oto przełożony (niektóry) przyszedł, i pokłonił się mu mówiąc: Iż corka moja teraz skonała, ale przyszedszy włóż rękę twoję na nię, a ożywie. | 2. | WUJEK.1923 | To gdy on do nich mówił, oto książę jedno przystąpiło i kłaniało mu się, mówiąc: Panie! córka moja dopiero skonała, ale pójdź, włóż na nię rękę twoję, a żyć będzie. | 3. | RAKOW.NT | To gdy im on mówił, oto Książę przyszedszy pokłoniło się jemu, mówiąc: Iż córka moja dopiero dokończyła; ale przyszedszy włóż rękę twoję na nię, a żyć będzie. | 4. | GDAŃSKA.1881 | To gdy on do nich mówił, oto niektóry przełożony bóżnicy przyszedłszy pokłonił mu się, mówiąc: Córka moja dopiero skonała; ale pójdź, a włóż na nią rękę twoję, a ożyje. | 5. | GDAŃSKA.2017 | Gdy to do nich mówił, pewien przełożony synagogi przyszedł, oddał mu pokłon i powiedział: Moja córka dopiero co umarła, ale przyjdź i połóż na nią rękę, a ożyje. | 6. | SOŁOWEYCZYK.MAT | Co gdy on do nich mówił, oto Xiąże jedno przyszedłszy pokłoniło mu się, mówiąc: Panie! córka moja dopiero skonała; ale pójdź, włóż na nią rękę twoją, a ożyje. | 7. | SZCZEPAŃSKI | Gdy On mówił do nich te słowa, oto nadszedł jeden ze starszych, oddał Mu pokłon, i rzekł: (Panie), córka moja właśnie dogorywa; ale przyjdź, włóż na nią rękę (swą), a żyć będzie. | 8. | MARIAWICI | A gdy On to mówił do nich, oto jeden książę przystąpił i upadłszy kłaniał Mu się, mówiąc: Panie, córka moja dopiero co skonała, ale pójdź, włóż na nią rękę Twoją, a żyć będzie. | 9. | GRZYM1936 | Gdy o tem im mówił, przystąpił do niego jeden z książąt, a kłaniając mu się, rzekł: Panie, córka moja dopiero co skonała: ale przyjdź, włóż rękę swą na nią, a ożyje. | 10. | DĄBR.WUL.1973 | A gdy to do nich mówił, oto książę pewien przystąpił i pokłonił mu się mówiąc: Panie, córka moja chwilę temu skonała, ale pójdź, włóż na nią rękę twoją, a żyć będzie. | 11. | DĄBR.GR.1961 | A gdy to do nich mówił, oto książę pewien przystąpił i pokłonił mu się mówiąc: Córka moja chwilę temu skonała, ale pójdź, włóż na nią rękę twoją, a żyć będzie. | 12. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy to mówił do nich, oto przyszedł do Niego pewien zwierzchnik [synagogi] i oddając Mu pokłon, prosił: Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i połóż na nią rękę, a żyć będzie. | 13. | BRYTYJKA | Gdy to do nich mówił, oto pewien przełożony [synagogi] przyszedł, złożył mu pokłon i rzekł: Córka moja dopiero co skonała, lecz pójdź, połóż na nią swą rękę, a ożyje. | 14. | POZNAŃSKA | Kiedy to im mówił, jakiś przełożony synagogi przyszedł i padł przed Nim na twarz, mówiąc: - Moja córka właśnie skonała, ale połóż na nią rękę, a ożyje. | 15. | WARSZ.PRASKA | Kiedy jeszcze to mówił, oto zjawił się pewien przełożony [synagogi] i padając Mu do nóg powiedział: Przed chwilą umarła moja córka. Ale przyjdź, połóż na nią Twą rękę, to ożyje. | 16. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Gdy on to do nich mówił, oto przyszedł pewien przełożony i oddał mu pokłon, mówiąc: Moja córka właśnie umarła; ale pójdź, włóż na nią twoją rękę, a ożyje. | 17. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Gdy to do nich mówił, przyszedł pewien przełożony synagogi, złożył Mu pokłon i powiedział: Właśnie umarła moja córka. Przyjdź jednak, połóż na nią swoją rękę, a będzie żyła. | 18. | TOR.PRZ.2023 | Gdy to do nich mówił, oto przyszedł przełożony synagogi i oddał Mu pokłon, mówiąc: Córka moja właśnie umarła, ale przyjdź i połóż na nią swoją rękę, a ożyje. |
|