Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | I połamie skrzydła jego, i nie pokraje, ani przetnie jéj żelazem, i spali na ołtarzu, pode drwa ogień podłożywszy. Całopalenie jest i ofiara woni najwdzięczniejszéj Panu. | 2. | GDAŃSKA.1881 | I rozedrze mu skrzydła jego, a wszakże ich nie oderwie; i spali to kapłan na ołtarzu, na drwach, które są na ogniu; całopalenie jest ofiary ognistej ku wdzięcznej wonności Panu. | 3. | GDAŃSKA.2017 | I naderwie jego skrzydła, ale ich nie oderwie. I kapłan spali to na ołtarzu, na drwach leżących na ogniu. To jest całopalenie, ofiara ogniowa, miła woń dla PANA. | 4. | CYLKOW | I nadłamie ją w skrzydłach jej, nie odrywając, i puści ją z dymem kapłan na ofiarnicy, na drwach, co na ogniu: całopalenie to, ogniowa ofiara, woń przyjemna Wiekuistemu. | 5. | KRUSZYŃSKI | Potem rozdziera go w skrzydłach, nie rozdzielając go i spala go kapłan na ołtarzu na drzewie, które jest nad ogniem. Ta ofiara spalona ogniem jest przyjemną wonnością dla Pana. | 6. | MIESES | nadłamie ją w skrzydłach jej, lecz nie oderwie, i kapłan puści ją z dymem na ołtarzu, na drwach leżących na ogniu: całopalenie to, ofiara ogniowa ku woni miłej dla Wiekuistego. | 7. | TYSIĄCL.WYD5 | Następnie naderwie jego skrzydła, jednak nie oddzielając ich całkowicie, i zamieni w dym na ołtarzu, na drwach leżących na ogniu. To jest całopalenie, ofiara spalana, woń miła Panu. | 8. | BRYTYJKA | Skrzydła jej zaś naderwie, nie oddzielając ich od ciała, i spali ją kapłan na ołtarzu na drwach, które są na ogniu. Jest to całopalenie, ofiara ogniowa, woń przyjemna dla Pana. | 9. | POZNAŃSKA | a jego skrzydła nadłamie, ale ich nie oderwie. Potem kapłan spali go na ołtarzu na drwach ułożonych na ogniu. To jest właśnie całopalenie [strawione] ogniem, [ofiara] woni przyjemnej dla Jahwe. | 10. | WARSZ.PRASKA | Wreszcie naderwie się ptakowi skrzydła, nie odrywając ich jednak całkowicie, a kapłan spali ptaka w ogniu na ołtarzu. Taka ma być ofiara całopalenia, ofiara spalana w ogniu na miłą woń dla Jahwe. | 11. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Także nadłamie ją w jej skrzydłach nie odrywając, i kapłan puści ją z dymem na ofiarnicy, na drwach, które są na ogniu. To jest całopalenie, ofiara ogniowa, przyjemny zapach dla WIEKUISTEGO. | 12. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Następnie ofiarę naderwie, trzymając ją za skrzydła - lecz jej nie rozdzieli - i spali ją kapłan na ołtarzu na drewnie płonącym na ogniu. Jest to ofiara całopalna, wdzięczny dar, woń miła PANU. |
|