Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | (1:15a) Otoś ty jest piękny, miły mój! i wdzięczny. Łóżko nasze kwiecia pełne: | 2. | GDAŃSKA.1881 | O jakoś ty jest piękny, miły mój! i jako wdzięczny! nawet i to łoże nasze zieleni się. | 3. | GDAŃSKA.2017 | O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni. | 4. | CYLKOW | Jakżeś ty piękny luby mój, i jak nadobny! a to łoże nasze, które zawsze się zieleni. | 5. | TYSIĄCL.WYD5 | {Oblubienica}: Zaiste piękny jesteś, miły mój, o jakże uroczy! Łoże nasze z zieleni. | 6. | BRYTYJKA | O, jakże jesteś piękny, mój miły, i jakże uroczy! Nasze łoże w zieleni. | 7. | POZNAŃSKA | O, jakżeś piękny, mój umiłowany! O, jak wdzięku pełen! /a nasza altanka ocieniona jest zielenią. | 8. | WARSZ.PRASKA | Jakże piękny jesteś, umiłowany mój, jakże jesteś piękny! Nasze posłanie – to sama zieleń. Oblubieniec: | 9. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Jakiś ty piękny, mój luby, i jak nadobny. A oto nasze łoże, które się zawsze zieleni. | 10. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A ty jak przystojny, mój drogi, jak miły! Patrz, nasze łoże nurza się w zieleni! | 11. | TOR.PRZ.2023 | O, jakiś ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jakże miły! Jakże łoże nasze się zieleni. |
|