1. | PS.FLORIAŃSKI | (37:2) Bo strzały twoje wkłoty są w mię i stwierdził jeś nade mną rękę twoję. |
2. | PS.PUŁAWSKI | (37:2) Bo strzały twoje wrażony są w mię i stwirdziłeś nade mną rękę twoję. |
3. | WUJEK.1923 | (38:3) Albowiem strzały twoje utknęły we mnie: i zmocniłeś nademną rękę twoję. |
4. | GDAŃSKA.1881 | (38:3) Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię. |
5. | GDAŃSKA.2017 | Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka. |
6. | PS.BYCZ.1854 | (38:3) Bo, strzały-Twe, spuszczone we-mnie, i-zesłana, na-mnie, ręka-Twoja. |
7. | GÖTZE.1937 | (38:3) Albowiem strzały Twoje utkwiły we mnie, i ręka Twoja opuściła się na mnie. |
8. | CYLKOW | (38:3) Bo strzały Twoje utkwiły we mnie, a tknęła mnie ręka Twoja. |
9. | KRUSZYŃSKI | (38:3) Albowiem strzały Twoje utknęły we mnie, a ręka Twoja dotyka mnie. |
10. | ASZKENAZY | (38:3) Bo groty Twe utkwiły we mnie a nademną spoczęła Twa dłoń. |
11. | SZERUDA | (38:3) Bo strzały Twoje utkwiły we mnie i ciąży nade mną ręka Twoja. |
12. | TYSIĄCL.WYD1 | (37:3) Utkwiły bowiem we mnie strzały Twoje i ręka Twoja na mnie zaciążyła. |
13. | TYSIĄCL.WYD5 | (38:3) Utkwiły bowiem we mnie Twoje strzały i ręka Twoja zaciążyła nade mną. |
14. | BRYTYJKA | (38:3) Bo strzały twoje przeszyły mnieI ciąży nade mną ręka twoja. |
15. | POZNAŃSKA | (38:3) Ugodziły bowiem we mnie Twoje strzały i zaciążyła na mnie Twoja ręka. |
16. | WARSZ.PRASKA | (38:3) Bo już ugodziły we mnie Twoje strzały i poczułem na sobie Twoją rękę. |
17. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | (38:3) Gdyż utkwiły we mnie Twoje strzały i dotknęła mnie Twoja ręka. |
18. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | (38:3) Bo utkwiły we mnie Twoje strzały I spadła na mnie Twoja ręka. |
19. | TOR.PRZ.2023 | Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciężko spadła na mnie Twoja ręka. |