1. | WUJEK.1923 | Gdy czas przyjdzie, skrzydła ku górze podnosi: śmieje się z konia i z jeźdźca jego. |
2. | GDAŃSKA.1881 | (39:21) Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca. |
4. | CYLKOW | Przy pierwszej sposobności unosi się wysoko, urąga rumakowi i jeźdźcy jego. |
5. | KRUSZYŃSKI | Lecz w czasie, gdy uniesie się ku górze, będzie się śmiał z konia i z jeźdźca jego. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy się podniesie i cwałuje, śmieje się z konia i jeźdźca. |
7. | BRYTYJKA | Gdy spłoszona unosi się wysoko, szydzi z konia i jego jeźdźca. |
8. | POZNAŃSKA | Za to, gdy w górę się wzbije, drwi sobie z konia i jego jeźdźca. |
9. | WARSZ.PRASKA | Lecz gdy się wzbije nagle przed siebie, drwi sobie z jeźdźca na koniu. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Przy pierwszej sposobności unosi się wysoko, urąga z konia i jego jeźdźca. |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Za to, gdy podniesie się do ucieczki, szydzi z konia wraz z jego jeźdźcem! |
12. | TOR.PRZ.2023 | Lecz w czasie, gdy podnosi wysoko swoje skrzydła, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca. |