1. | WUJEK.1923 | Jeźlim rozumiał złoto być siłą moją, a szczeremu złotu rzekłem: Ufanie moje: |
2. | GDAŃSKA.1881 | Jeźlim pokładał w złocie nadzieję moję, a do bryły złota mawiałem: Tyś ufanie moje; |
3. | GDAŃSKA.2017 | Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: Ty jesteś moją ufnością; |
4. | CYLKOW | Jeślim pokładał w złocie nadzieję moję, a do błyszczącego kruszcu mawiał: tyś ufność moja, |
5. | KRUSZYŃSKI | Jeślim w złocie pokładał ufność moją, jeślim rzekł do złotą: "Tyś nadzieją moją"; |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Czy pokładałem ufność w złocie lub rzekłem bogactwu: Nadziejo moja? |
7. | BRYTYJKA | Jeżeli w złocie pokładałem nadzieję i do szczerego złota mówiłem: Tyś ufnością moją, |
8. | POZNAŃSKA | Czy w złocie ufność pokładałem, czy rzekłem do bryły złota: "Tyś nadzieja moja"? |
9. | WARSZ.PRASKA | Czyż pokładałem moją ufność w złocie, czy mówiłem do bogactw: Nadziejo moja? |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Jeśli moją nadzieję pokładałem w złocie, a do błyszczącego kruszcu mawiałem: Moja ufności! |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Jeśli uczyniłem złoto swoją ufnością i do kruszcu mówiłem: Ty, moje bezpieczeństwo, |
12. | TOR.PRZ.2023 | Jeśli złoto uczyniłem swoją nadzieją, a do czystego złota mówiłem: O, ty moje bezpieczeństwo! |