1. | WUJEK.1923 | Kaganiec wzgardzony w myślach bogatych nagotowany na czas zamierzony. |
2. | GDAŃSKA.1881 | Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu. |
3. | GDAŃSKA.2017 | Ten, który jest bliski upadku, to pochodnia wzgardzona w umyśle tego, który żyje w pokoju. |
4. | CYLKOW | Nieszczęściu pogarda! - tak należy wedle wyobrażeń szczęśliwca - pchnięcie tym, którym noga się chwieje! |
5. | KRUSZYŃSKI | Nieszczęśliwy jest pochodnią wzgardzoną! Takie jest mniemanie szczęśliwego; jest przygotowany na zachwianie się nogi jego. |
6. | TYSIĄCL.WYD5 | Wzgarda dla ginących - myśli bezpieczny - popchnąć tego, komu nogi się chwieją. |
7. | BRYTYJKA | Nieszczęście zasługuje na pogardę – tak myśli szczęśliwy, a na cios zasługują ci, których noga już się chwieje! |
8. | POZNAŃSKA | Wzgarda nieszczęśliwemu - tak myśli szczęśliwy, popychając tego, komu noga się powinie. |
9. | WARSZ.PRASKA | „Niech giną nieszczęśliwi” – tak myśli, kto bezpiecznie żyje, kto mocno stoi, gdy inny się chwieje na nogach. |
10. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Pogarda nieszczęściu – tak należy uważać według wyobrażeń szczęśliwca; pchnięcie tym, którym się chwieje noga! |
11. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Szczęśliwi gardzą nieszczęściem. Myślą, że ciosy spadają tylko na tych, co i tak ledwie stoją! |
12. | TOR.PRZ.2023 | Płonącą pochodnią pogardy jest myśl butnego, ciosem dla chwiejących się na nogach |