Pokaż oryg. numery wersetów1. | WUJEK.1923 | Żadnego znaku sytości nie dały: ale takowąż chudością i szpetnością gnuśniały. Ocknąwszy się znowu, twardo zasnąwszy, | 2. | GDAŃSKA.1881 | A choć się dostały do wnętrzności ich, przecię nie było znać, że się dostały do wnętrzności ich: bo na wejrzeniu były szpetne, jako i przedtem; i ocknąłem się. | 3. | GDAŃSKA.2017 | A choć je zjadły, nie było widać, że zjadły, ale były szpetne jak i przedtem. I obudziłem się. | 4. | NEUFELD.1863 | I weszły do ich wnętrza, a niepoznano że weszły do ich wnętrza, a postać ich była szpetną jak poprzednio. I ocknąłem się. | 5. | CYLKOW | I weszły do wnętrza ich; a przecie znać nie było, iż weszły do wnętrza ich, a wejrzenie ich pozostało lichém jak poprzednio. I ocknąłem się. - | 6. | KRUSZYŃSKI | I weszły do ich żołądków i nie było widać, że weszły do ich żołądków; widok ich był brzydki jak z początku. I przebudziłem się. | 7. | MIESES | które weszły do ich wnętrza, – wygląd zaś ich był zły, jak poprzednio; – na tem zbudziłem się. | 8. | TYSIĄCL.WYD5 | Gdy te weszły do ich brzuchów, nie było wcale znać, że tam weszły; te, które je pożarły, były nadal tak samo chude jak poprzednio. I ocknąłem się. | 9. | BRYTYJKA | A chociaż dostały się do ich brzucha, jednak nie było znać, że dostały się do ich brzucha, i wyglądały równie szpetnie jak przedtem. Wtedy obudziłem się. | 10. | POZNAŃSKA | A gdy się już znalazły we wnętrzu ich, nie można było poznać, że się tam znalazły, bowiem ich wygląd pozostał równie nędzny, jak przedtem. Wówczas się zbudziłem. | 11. | WARSZ.PRASKA | Znikły one w ich wnętrznościach, ale nie można było poznać, że się tam znalazły; te, które je pożarły, nadal wyglądały tak nędznie jak przedtem. I wtedy się przebudziłem. | 12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | Weszły do ich wnętrza, ale nie było poznać, że weszły do ich wnętrza, bo ich wygląd pozostał lichym jak poprzednio. I się ocknąłem. | 13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | A choć je pożarły, nikt by tego nie poznał, bo nadal były chude, tak jak na początku. Wtedy obudziłem się. |
|