1. | WUJEK.1923 | Którą poznawszy ojciec, rzekł: Suknia syna mego jest, zwierz okrutny zjadł go, bestya pożarła Józepha. |
2. | GDAŃSKA.1881 | A poznawszy ją, rzekł: Suknia jest syna mego; zwierz zły pożarł go; koniecznie rozszarpany jest Józef. |
3. | GDAŃSKA.2017 | A on rozpoznał ją i powiedział: To jest szata mego syna, pożarł go zły zwierz. Józef na pewno został rozszarpany. |
4. | NEUFELD.1863 | I poznał ją i rzekł: to jest suknia syna mojego! zwierz dziki pożarł go, rozszarpanym został Josef! |
5. | CYLKOW | A on poznał go, i rzekł: "To płaszcz syna mojego! Zwierz dziki pożarł go! Rozszarpany, rozszarpany Josef!" |
6. | KRUSZYŃSKI | Rozpoznał ją i rzekł: "Suknia syna mego! Dziki zwierz go pożarł! Józef rozszarpany!" |
7. | MIESES | On poznał ją i rzekł: „Szata to mojego syna, pożarła go zwierzyna dzika, Józef został rozszarpany!” |
8. | TYSIĄCL.WYD5 | [Jakub] rozpoznawszy ją, zawołał: Szata mego syna! Dziki zwierz go pożarł: Józef został rozszarpany! |
9. | BRYTYJKA | A on poznał ją i rzekł: To jest szata syna mojego, dziki zwierz pożarł go; tak, z pewnością rozszarpał Józefa. |
10. | POZNAŃSKA | A on rozpoznał ją i zawołał: - Szata mego syna! Dziki zwierz go pożarł! Józef został rozszarpany! |
11. | WARSZ.PRASKA | Gdy on zobaczył szatę, powiedział: Jest to szata mojego syna. I dodał: Pewnie jakieś dzikie zwierzę go rozszarpało. Jakiś drapieżnik pożarł Józefa. |
12. | ŚLĄSKIE.TOW.BIB. | A on go poznał i powiedział: To płaszcz mojego syna. Pożarł go dziki zwierz. Rozszarpany, Josef został rozszarpany! |
13. | EIB.BIBLIA.2016.LIT | Ojciec przyjrzał się i rozpoznał: Tak, to płaszcz mojego syna. Napadło go dzikie zwierzę. Na pewno rozszarpało Józefa. |