Teksty » Biblia Gdańska » List Jakuba » Rozdział 1
«  List do Hebrajczyków 13 List Jakuba 1 List Jakuba 2  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Jakób, sługa Boży i Pana Jezusa Chrystusa, dwunastu pokoleniom, które są w rozproszeniu, zdrowia życzy. [2] »Za największą radość miejcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadacie, [3] »Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszej sprawuje cierpliwość; [4] »A cierpliwość niech ma doskonały uczynek, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by na niczem nie schodziło. [5] »A jeźli komu z was schodzi na mądrości, niech prosi u Boga, który ją szczerze wszystkim daje, a nie wymawia; i będzie mu dana. [6] »Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; albowiem kto wątpi, jest podobny wałowi morskiemu, który od wiatru pędzony i miotany bywa. [7] »Bo niechaj nie mniema ten człowiek, aby co miał wziąć od Pana. [8] »Mąż umysłu dwoistego jest niestateczny we wszystkich drogach swoich. [9] »A niech się chlubi brat niskiego stanu w wywyższeniu swojem, [10] »A bogaty w poniżeniu swojem; bo jako kwiat trawy przeminie. [11] »Albowiem jako słońce, kiedy weszło z gorącością, ususzyło trawę, a kwiat jej opadł i zginęła ona śliczność kształtu jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie. [12] »Błogosławiony mąż, który znosi pokuszenie; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Pan tym, którzy go miłują. [13] »Żaden, gdy bywa kuszony, niech nie mówi: Od Boga kuszony bywam; bo Bóg nie może kuszony być we złem, a sam nikogo nie kusi. [14] »Ale każdy bywa kuszony, gdy od swoich własnych pożądliwości bywa pociągniony i przynęcony. [15] »Zatem pożądliwość począwszy, rodzi grzech, a grzech będąc wykonany, rodzi śmierć. [16] »Nie błądźcież, bracia moi mili! [17] »Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z góry jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego nie masz odmiany, ani zaćmienia na wstecz się wracającego. [18] »Który, przeto że chciał, porodził nas słowem prawdy ku temu, żebyśmy byli niejakiemi pierwiastkami stworzenia jego. [19] »A tak, bracia moi mili! niech będzie każdy człowiek prędki ku słuchaniu, ale nierychły ku mówieniu i nierychły ku gniewowi. [20] »Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożej. [21] »A tak odrzuciwszy wszelakie plugastwo i zbytek złości, z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze. [22] »A bądźcie czynicielami słowa, a nie słuchaczami tylko, oszukiwającymi samych siebie. [23] »Albowiem jeźli kto jest słuchaczem słowa a nie czynicielem, ten podobny jest mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciadle; [24] »Bo samego siebie obejrzał i odszedł, a wnet zapomniał, jakim był. [25] »Ale kto by wejrzał w on doskonały zakon wolności i zostawałby w nim, ten nie będąc słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławionym będzie w uczynku swoim. [26] »Jeźli kto między wami zda się być nabożnym, nie kiełznając języka swego, ale zwodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest. [27] »Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich i zachować samego siebie niepokalanym od świata. 
«  List do Hebrajczyków 13 List Jakuba 1 List Jakuba 2  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.