Teksty » Biblia Gdańska » Ewangelia Łukasza » Rozdział 21
«  Ewangelia Łukasza 20 Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A spojrzawszy ujrzał bogacze rzucające dary swoje do skarbnicy. [2] »Ujrzał też i niektórą wdowę ubożuchną, wrzucającą tamże dwa drobne pieniążki. [3] »I rzekł: Prawdziwieć wam powiadam, żeć ta uboga wdowa więcej niż ci wszyscy wrzuciła. [4] »Ci bowiem wszyscy z tego, co im zbywało, wrzucili do darów Bożych, ale ta z niedostatku swego wszystkę żywność, którą miała, wrzuciła. [5] »A gdy niektórzy mówili o kościele, iż był pięknym kamieniem i upominkami ozdobiony, rzekł: [6] »Z tego, co widzicie, przyjdą dni, w które nie będzie zostawiony kamień na kamieniu, który by nie był rozwalony. [7] »I pytali go, mówiąc: Nauczycielu! kiedyż to będzie? a co za znak, gdy się to będzie miało dziać? [8] »A on rzekł: Patrzcie, abyście nie byli zwiedzeni; boć wiele ich przyjdzie w imieniu mojem, mówiąc: Jam jest Chrystus, a czas się przybliżył; nie udawajcież się tedy za nimi. [9] »A gdy usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie lękajcie się; albowiem musi to być pierwej, aleć jeszcze nie tu jest koniec. [10] »Tedy im mówił: Powstanie naród przeciwko narodowi, i królestwo przeciwko królestwu; [11] »I będą miejscami wielkie trzęsienia ziemi, i głody i mory, także strachy i znaki wielkie z nieba będą. [12] »Ale przed tem wszystkiem wrzucą na was ręce swoje, i będą was prześladować, podawając do bóżnic i do więzienia, wodząc przed króle i przed starosty dla imienia mego. [13] »A to was spotka na świadectwo. [14] »Przetoż złóżcie to do serc waszych, abyście przed czasem nie myślili, jako byście odpowiadać mieli. [15] »Albowiem ja wam dam usta i mądrość, której nie będą mogli odeprzeć, ani się sprzeciwić wszyscy przeciwnicy wasi. [16] »A będziecie też wydani od rodziców i od braci i od krewnych i od przyjaciół, i zabiją niektóre z was; [17] »Będziecie w nienawiści u wszystkich dla imienia mego. [18] »Ale ani włos z głowy waszej nie zginie. [19] »W cierpliwości waszej posiadajcie dusze wasze. [20] »A gdy ujrzycie Jeruzalem od wojsk otoczone, tedy wiedzcie, żeć się przybliżyło spustoszenie jego. [21] »Tedy ci, co są w Judzkiej ziemi, niech uciekają na góry, a ci, co są w pośrodku jej, niech wychodzą, a ci, co są w polach, niechaj nie wchodzą do niej. [22] »Albowiem te dni są pomsty, aby się wypełniło wszystko, co napisane. [23] »Ale biada brzemiennym i piersiami karmiącym w owe dni! albowiem będzie ucisk wielki w tej ziemi i gniew Boży nad tym ludem. [24] »I polegną od ostrza miecza, i zapędzeni będą w niewolę między wszystkie narody, i będzie Jeruzalem deptane od pogan, aż się wypełnią czasy pogan. [25] »Tedy będą znaki na słońcu i na księżycu i na gwiazdach, a na ziemi uciśnienie narodów z rozpaczą, gdy zaszumi morze i wały; [26] »Tak, iż ludzie drętwieć będą przed strachem i oczekiwaniem tych rzeczy, które przyjdą na wszystek świat; albowiem mocy niebieskie poruszą się. [27] »A tedy ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i chwałą wielką. [28] »A gdy się to pocznie dziać, spoglądajcież a podnoście głowy wasze, przeto iż się przybliża odkupienie wasze. [29] »I powiedział im podobieństwo: Spojrzyjcie na figowe drzewo i na wszystkie drzewa; [30] »Gdy się już pukają, widząc to sami to uznawacie, że już blisko jest lato. [31] »Także i wy, gdy ujrzycie, iż się to dzieje, wiedzcie, że blisko jest królestwo Boże. [32] »Zaprawdę powiadam wam, żeć nie przeminie ten wiek, ażby się to wszystko stało. [33] »Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. [34] »A strzeżcie się, aby snać nie były obciążone serca wasze obżarstwem i opilstwem i pieczołowaniem o ten żywot, a nagle by na was przyszedł ten dzień. [35] »Albowiem jako sidło przypadnie na wszystkie, którzy mieszkają na obliczu wszystkiej ziemi. [36] »Przetoż czujcie, modląc się na każdy czas, abyście byli godni ujść tego wszystkiego, co się dziać ma, i stanąć przed Synem człowieczym. [37] »I nauczał we dnie w kościele; ale w nocy wychodząc, przebywał na górze, którą zowią oliwną. [38] »A wszystek lud rano się schodził do niego, aby go słuchał w kościele. 
«  Ewangelia Łukasza 20 Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.