Teksty » Biblia Gdańska » Ewangelia Mateusza » Rozdział 24
«  Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24 Ewangelia Mateusza 25  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A wyszedłszy Jezus z kościoła szedł; i przystąpili uczniowie jego, aby mu ukazali budowanie kościelne. [2] »I rzekł im Jezus: Izaż nie widzicie tego wszystkiego? Zaprawdę powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był rozwalony. [3] »A gdy siedział na górze oliwnej, przystąpili do niego uczniowie osobno, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie, i co za znak przyjścia twego i dokonania świata? [4] »I odpowiadając Jezus, rzekł im: Patrzcie, aby was kto nie zwiódł. [5] »Albowiem wiele ich przyjdzie pod imieniem mojem, mówiąc: Jam jest Chrystus; i wiele ich zwiodą. [6] »I usłyszycie wojny i wieści o wojnach; patrzcież, abyście sobą nie trwożyli; albowiem musi to wszystko być, ale jeszcze nie tu jest koniec. [7] »Albowiem powstanie naród przeciwko narodowi, i królestwo przeciwko królestwu, i będą głody i mory i trzęsienia ziemi miejscami. [8] »Ale to wszystko jest początkiem boleści. [9] »Tedy was podadzą w udręczenie, i będą was zabijać, i będziecie w nienawiści u wszystkich narodów dla imienia mego. [10] »A tedy wiele się ich zgorszy, a jedni drugich wydadzą, i jedni drugich nienawidzieć będą. [11] »I wiele fałszywych proroków powstanie, i zwiodą wielu. [12] »A iż się rozmnoży nieprawość, oziębnie miłość wielu. [13] »Ale kto wytrwa aż do końca, ten zbawion będzie. [14] »I będzie kazana ta Ewangielija królestwa po wszystkim świecie, na świadectwo wszystkim narodom. A tedyć przyjdzie koniec. [15] »Przetoż gdy ujrzycie obrzydliwość spustoszenia, opowiedzianą przez Danijela proroka, stojącą na miejscu świętem, (kto czyta, niechaj uważa), [16] »Tedy ci, co będą w ziemi Judzkiej, niech uciekają na góry; [17] »A kto na dachu, niechaj nie zstępuje, aby co wziął z domu swego; [18] »A kto na roli, niech się nazad nie wraca, aby wziął szaty swe. [19] »A biada brzemiennym i piersiami karmiącym w one dni! [20] »Przetoż módlcie się, aby nie było uciekanie wasze w zimie, albo w sabat. [21] »Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd, ani potem będzie. [22] »A gdyby nie były skrócone one dni, nie byłoby zbawione żadne ciało: ale dla wybranych będą skrócone one dni. [23] »Tedy jeźliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chrystus, albo tam, nie wierzcie. [24] »Albowiem powstaną fałszywi Chrystusowie, i fałszywi prorocy, i czynić będą znamiona wielkie i cuda, tak iżby zwiedli (by można) i wybrane. [25] »Otom wam przepowiedział. [26] »Jeźliby wam tedy rzekli: Oto na puszczy jest, nie wychodźcie; oto w komorach, nie wierzcie. [27] »Albowiem jako błyskawica wychodzi od wschodu słońca i ukazuje się aż na zachód, tak będzie i przyjście Syna człowieczego. [28] »Bo gdziekolwiek będzie ścierw, tam się zgromadzą i orły. [29] »A zaraz po utrapieniu onych dni słońce się zaćmi, a księżyc nie da jasności swojej, i gwiazdy będą padać z nieba, i mocy niebieskie poruszą się. [30] »Tedyć się ukaże znamię Syna człowieczego na niebie, a tedy będą narzekać wszystkie pokolenia ziemi, i ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich, z mocą i z chwałą wielką; [31] »I pośle Anioły swoje z trąbą głosu wielkiego, i zgromadzą wybrane jego od czterech wiatrów, od krajów niebios aż do krajów ich. [32] »A od drzewa figowego nauczcie się tego podobieństwa: Gdy się już gałąź jego odmładza i liście wypuszcza, poznajecie, iż blisko jest lato. [33] »Także i wy, gdy ujrzycie to wszystko, poznawajcie, iż blisko jest, a we drzwiach. [34] »Zaprawdę powiadam wam, że nie przeminie ten wiek, ażby się to wszystko stało. [35] »Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. [36] »A o onym dniu i godzinie nikt nie wie, ani Aniołowie niebiescy, tylko sam Ojciec mój. [37] »Ale jako było za dni Noego, tak będzie i przyjście Syna człowieczego. [38] »Albowiem jako za dni onych przed potopem jedli, i pili, i ożeniali się i za mąż wydawali, aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia, [39] »I nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i zabrał wszystkie: tak będzie i przyjście Syna człowieczego. [40] »Tedy będą dwaj na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony; [41] »Dwie będą mleć we młynie; jedna będzie wzięta, a druga zostawiona; [42] »Czujcież tedy, ponieważ nie wiecie, której godziny Pan wasz przyjdzie. [43] »A to wiedzcie, że, gdyby wiedział gospodarz, o której straży złodziej ma przyjść, wżdyby czuł, i nie dałby podkopać domu swego. [44] »Przetoż i wy bądźcie gotowi; bo której się godziny nie spodziejecie, Syn człowieczy przyjdzie. [45] »Któryż tedy jest sługa wierny i roztropny, którego postanowił pan jego nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm na czas słuszny? [46] »Błogosławiony on sługa, którego by, przyszedłszy Pan jego, znalazł tak czyniącego; [47] »Zaprawdę powiadam wam, że go nad wszystkiemi dobrami swemi postanowi. [48] »A jeźliby rzekł on zły sługa w sercu swojem: Odwłacza pan mój z przyjściem swojem; [49] »I począłby bić spółsługi, a jeść i pić z pijanicami: [50] »Przyjdzie pan sługi onego, dnia, którego się nie spodzieje, i godziny, której nie wie; [51] »I odłączy go, a część jego położy z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 
«  Ewangelia Mateusza 23 Ewangelia Mateusza 24 Ewangelia Mateusza 25  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.