Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Lepsze jest imię dobre, niżeli maść wyborna; a dzień śmierci, niż dzień narodzenia.
[2] »Lepiej iść do domu żałoby, niż iść do domu biesiady, przeto, iż tam widzimy koniec każdego człowieka, a żyjący składa to do serca swego.
[3] »Lepszy jest smutek, niżeli śmiech; bo przez smutek twarzy naprawia się serce.
[4] »Serce mądrych w domu żałoby; ale serce głupich w domu wesela.
[5] »Lepiej jest słuchać gromienia mądrego, niżeli słuchać pieśni głupich.
[6] »Bo jaki jest trzask ciernia pod garncem, tak jest śmiech głupiego; i toć jest marność.
[7] »Zaiste ucisk przywodzi mądrego do szaleństwa, a dar zaślepia serce.
[8] »Lepsze jest dokończenie rzeczy, niżeli początek jej; lepszy jest człowiek cierpliwego ducha, niż ducha wyniosłego.
[9] »Nie bądź porywczy w duchu twym do gniewu; bo gniew w zanadrzyu głupich odpoczywa.
[10] »Nie mów: Cóż to jest, że dni pierwsze lepsze były, niż teraźniejsze? Bobyś się o tem nie mądrze pytał.
[11] »Dobra jest mądrość przy majętności, i jest pożteczna tym, którzy widzą słońce.
[12] »Albowiem pod cieniem mądrości, i pod cieniem srebra odpoczywa człowiek, a wszakże przedniejsza jest umiejętność mądrości; bo przynosi żywot tym, którzy ją mają.
[13] »Przypatrz się sprawie Bożej; bo któż może wyprostować, co on skrzywi?
[14] »W dzień dobry zażywaj dobra, w dzień zły miej się na pieczy: boć ten uczynił Bóg przeciwko owemu, dlatego, aby nie doszedł człowiek tego, co nastanie po nim.
[15] »Tom wszystko widział za dni marności mojej: Bywa sprawiedliwy, który ginie z sprawiedliwością swoją; także bywa niezbożnik, który długo żyje we złości swojej.
[16] »Nie bądź nazbyt sprawiedliwym, ani nazbyt mądrym; przeczżebyś miał do zguby przychodzić?
[17] »Nie bądź nader niepobożnym, ani nazbyt głupim; przeczżebyś miał umrzeć przed czasem swoim?
[18] »Dobra jest, abyś się owego trzymał, a tego się nie puszczał; kto się boi Boga, uchodzi tego wszystkiego.
[19] »Mądrość umacnia mądrego więcej, niżeli dziesięć książąt, którzy są w mieście.
[20] »Zaiste niemasz człowieka sprawiedliwego na ziemi, któryby czynił dobrze, a nie grzeszył.
[21] »Nie do wszystkich też słów, które mówią ludzie przykładaj serca twego; i niech cię to nie obchodzi, choćciby i sługa twój złorzeczył.
[22] »Boć wie serce twoje, żeś i ty częstokroć drugim złorzeczył.
[23] »Wszystkiegom tego doświadczył mądrością, i rzekłem: Będę mądrym; aleć się mądrość oddaliła odemnie.
[24] »A co dalekiego, i co bardzo głębokiego jest, któż to znajdzie?
[25] »Wszystkom ja przeszedł myślą swoją, abym poznał i wybadał się, i wynalazł mądrość i rozum, a żebym poznał niezbożność, głupstwo, i błąd, i szaleństwo.
[26] »I znalazłem rzecz gorzciejszą nad śmierć, to jest, taką niewiastę, której serce jest jako sieci i sidło, a ręce jej jako pęta. Kto się Bogu podoba, wolny będzie od niej; ale grzesznik będzie od niej pojmany.
[27] »Otom to znalazł, (mówi kaznodzieja) stosując jedno z drugiem, abym doszedł umiejętności.
[28] »Czego zaś nad to szukała dusza moja, tedym nie znalazł. Męża jednego z tysiąca znalazłem; alem niewiasty między temi wszystkiemi nie znalazł.
[29] »To tylko obacz, com znalazł, że stworzył Bóg człowieka dobrego; ale oni udali się za rozmaitemi myślami.