Teksty » Biblia Gdańska » Księga Przysłów » Rozdział 31
«  Księga Przysłów 30 Księga Przysłów 31 Księga Koheleta 1  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego. [2] »Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich? [3] »Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą. [4] »Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym; [5] »By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych. [6] »Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego. [7] »Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni. [8] »Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć. [9] »Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego. [10] »Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej? [11] »Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie. [12] »Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego. [13] »Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi. [14] »Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję. [15] »I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym. [16] »Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice. [17] »Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje. [18] »Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej. [19] »Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono. [20] »Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu. [21] »Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą. [22] »Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej. [23] »Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi. [24] »Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi. [25] »Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe. [26] »Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej. [27] »Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je. [28] »Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją, [29] »Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie. [30] »Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna. [31] »Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej. 
«  Księga Przysłów 30 Księga Przysłów 31 Księga Koheleta 1  »


 Źródło tekstu: Źródło tekstu: WikisourceOpis prezentowanego tekstu: Tekst Biblii Gdańskiej z Wikisource.