Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
[2] »Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
[3] »Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
[4] »Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
[5] »Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
[6] »Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
[7] »Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
[8] »Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
[9] »Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
[10] »Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
[11] »Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
[12] »Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
[13] »Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
[14] »Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
[15] »Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
[16] »Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
[17] »Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
[18] »Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
[19] »Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
[20] »Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
[21] »Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
[22] »Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
[23] »Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
[24] »Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
[25] »Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
[26] »Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
[27] »Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
[28] »Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.